مداحان با صدا و اشعار خوب خود دل مردم را شخم می زنند و بیان پندیات و احادیث مانند بذری است که در یک زمین آماده کشت پاشیده شود که سبب اثرگذاری و محصول دادن می گردد، اما اگر مداحان صرفا زمین دل مردم را شخم بزنند و بذری در آن نپاشند، زحمت بی فایده ای کشیده اند.
