این استاد اخلاق گفت: نماز فردی که غرق در توجه و عروج الهی است با نماز شخصی که فقط به ظواهر اکتفا می کند فاصله ای به مقدار زمین تا آسمان است و اگر نتوانستیم چنین حال عرفانی در نماز پیدا کنیم، بکوشیم لااقل در نماز خود را در محضر خدا ببینیم.