کلیدواژه: آیت الله مرتضی تهرانی

تسلیم حق شدن، نتیجه‌ حاکمیت عقل‌ بر نفس حیوانی است

آیت الله مرتضی تهرانی گفت: اگر انسان آلوده شود قبل از این‌که واقعیتی به او عرضه شود، چراغ عقل خود را خاموش کرده، و حاکمت را از عقل انسانی خود گرفته است.

شناخت حق‌تعالی، ریشه دوری از هوای نفس و دوام ذکر خداست

آیت الله مرتضی تهرانی گفت: ریشه‌ ترک متابعت هوای نفس و دوام ذکر و یاد حق‌تعالی، شناخت و معرفت خدای متعال است، و این شناخت، نقطه‌ی محوری برای مکلفین محسوب می‌شود.

مفهوم شادمانی متناسب با مقام انسانیت

آیت الله مرتضی تهرانی گفت: شادمانی حیوانی، آزادی مطلقی است که حیوانات هم دارند. این شادمانی شایسته‌ انسان نیست.

خاطراتی از تحصیل و ازدواج حاج آقا مجتبی؛ همه مراسم عقد اخوی همین بود

مرحوم پدرمان بعد از فوت شیخ مرتضی زاهد به مشهد رفتند و برای من که آن موقع در مدرسه مروی مشغول بودم نامه نوشتند که تهران ماندن برای من بدون شیخ مشکل است...

هدف از خلقت عبودیت است

انسان با حفظ دینش از حقیقت انسانیت بالفعل بهره‌مند می‌شود. عبودیت هدف از خلقت است. اگر انسان وابسته‌ به غیر حق‌تعالی شود بیرون کشیدن او از این چاه بسیار دشوار است.

منافقین تلاش میکنند با جدا کردن مردم از اهل بیت (ع) آن ها را در جهل نگه دارند

آیت الله مرتضی تهرانی گفت: منافقین متوجه شدند که شرط بهره‌کشی از مردم، جاهل و نادان نگه داشتن آن‌ها است. انسان عالم به سادگی تحت سلطه قرار نمی‌گیرد.

چهره برزخی گناه برای انسان منفور است/دوری از گناه لازمه فهم توحید

بعضی‌ها آیات و نشانه‌هایی که دلالت بر توحید و مخلوقیت ماسواه می‌کند، را کم می‌فهمند، اما بعضی‌ها حد کامل آن را می‌فهمند. لازمه رسیدن به چنین فهمی این است که انسان خود را آلوده نکند.

شرمندگی گناه کمتر از عذاب جهنم نیست

آیت الله مرتضی تهرانی گفت: عقل ما تنها در بخشی از امور حجت است و نمی‌تواند استخراج کننده‌ احکام‌الله باشد. عقل کامل در امثال ما وجود ندارد زیرا ما در تمام عمر مصون از لغزش و نسیان نبوده ایم.

تاثیرگذاری شبهات، ناشی از غفلت از خدای متعال است

آیت الله مرتضی تهرانی گفت: شبهات، موجب نگران شدن انسان عامی و سرد شدن او از معارف دین می‌شود. اگر انسان از اول خود را مرتبط با حق‌تعالی بداند سعی می‌کند که غفلتی بر او عارض نشود.

رحمت خدا بر غضب او سبقت دارد

آیت الله مرتضی تهرانی گفت: رأفت حق‌تعالی اقتضا می‌کند بیش از مقدار ضرورت به بندگان و مخلوقات خود از فرزندان حضرت آدم ترحم کند و مرتبا به ایشان در تعبد، در بندگی، مدد بدهد.