بعضی‌ها از سر دلسوزی می‌گفتند: آقا شما بیایید مسیر را با ماشین بروید. اذیت می‌شوید ها. می‌دانید چقدر راه است؟ 80، 90 کیلومتر... وقتی اصرارهایشان زیاد می‌شد، می‌گفتم: مگر پیاده‌روی به چشم نیاز دارد؟ الحمدلله خدا به من دو پای سالم داده و می‌توانم راه بروم.