معنای توكل این است كه انسان یقین كند، سود و زیان و بخشش و حرمان، به دست مردم نیست و باید از آنها ناامید بود و اگر بنده ای به این مرتبه از معرفت و شناخت برسد كه جز برای خدا كاری انجام ندهد، و به كسی جز او امیدوار نباشد و از غیر او نترسد و غیر از خدا، چشم طمع به كسی نداشته باشد، این همان توكل بر خداست.