مرحوم میرزا جواد ملکی تبریزی در المراقبات نقل می کند، ارث روزه دو چیز است. کم خوردن و کم حرف زدن. بنابراین در آخر ماه رمضان باید ببینیم، چیزی از این ارث به ما رسیده است یا نه.