وارث:از بلاها فرار نکن سفارشی مال خودته . گاهی خدا یک کاری را مخصوص شما آفریده است.یک بچّه ی ناجوری به تو داده است،یک زن ناجور داده است،یک پدری داده است که خیلی خوش اخلاق نیست،یک چیز ناجور به تو داده است؛ با تو کار دارد.یا بر عکسش،یک چیز جور به تو داده است،باز با تو کار دارد. یک معصومی را در خانه ...

مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود: الان برای بشر سخت است و نمی‌تواند که حبّ النساء را معنی کند. در میان این همه مخلوقات، نساء را دوست داشت. اینها اسرار است و خانم، خودش می‌تواند آن را حل کند و به ما نشان دهد.

مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود: یک دل در عالم بیشتر نیست. دل یکی، دلبر هم یکی. یک دل است و همه ما توی همان دل دچار هستیم. یک دل، در هستی بیشتر نیست و آن هم مال خداست. خدا دلبر است. دل‌ها را می‌برد و اصلاً برده و مال خودش کرده است.

مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود: تمام روی زمین بسته به امامان ما هستند و حول و قوه درون آن هم، مال خداست. یعنی سر تا پا خدانما هستند و او را نشان می‌دهند. همه مخلوقات روی زمین هم، شاگرد محمّد و علی(ع) هستند.

مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود: خود ملاّ آقاجان تعریف می‌کرد که شب خواب دیدم حضرت زهرا(س) می‌گویند تو ادّعای نوکری ما را می‌کنی؛ رفتی و مجلس فرزند ما را به هم زدی؟ فهمید که صاحب مجلس از گفته او پکر شده و فکر کرده بود که لابد یک چیزی هست.

مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود: همین الان که در راهیم، دارند من و شما را شفاعت می‌کنند. حواستان را جمع کنید تا وقتی شما را جزو ملک خودشان می‌آورند، قبول کنید. همه شما را می‌گوید این مال من است، آن مال من است؛ قشنگ با آنها باشید.

مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود: عزیز خدا و ولی خدا گریه کند؛ یعنی همه آسمان و زمین و ملک و ملکوت، دارد گریه می‌کند همه جا مضطرب می‌شود، سر انسان، بالا، پایین، آسمان‌ها، زمین، همه گریه می‌کنند. زیرا قلب مومن، عرش رحمان است.

مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود:احکام الهی این‌گونه است. خیلی بزرگ است و شأن خود است که برای ما احکام کرده است. خود او این کاره است و ائمه(ع) و خوبان خدا. شغل خودش را برای من و شما عبادت قرار داده است.

مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود:شما آماده رفتن به میهمانی خدا و ملاقات با او باشید، چه زنده بمیرید و چه اینکه فوت برسد و بدن و قلب‌مان با هم بروند. اگر قلبت زودتر رفت که دیگر کاری نداری که بدنت بماند و زود برود یا دیر برود.

مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود: آیا وقتی که شیرین‌تر می‌آید، دیگر شیرینی سابق در دهان شما هست؟ یک حبّه قند، دهانت گذاشتی و من یک قاشق عسل گذاشتم. وقتی عسل می‌آید آیا از آن قند خبری هست؟ قند ادب کرد و رفت.

مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود: درست است که دنیا بازیچه است. اما با دین خدا نباید بازی کرد. با خدا و اولیای خدا، بازی چرا؟! امیدوارم خدا عفوش را شامل حال ما کند و آنهایی که اهل صفا و وفا و بزرگی‌اند کوتاهی‌های ما را عفو کنند.

مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود: قربان آن ذره از حبّ علیّ ابن ابیطالب(ع)، آن را ذره فرمودند چون از بالا آمده است، از پیشگاه خدا – عِندنا خَزائنُهُ؛ امیرالمومنین(ع) خزانه خداست. یک ذره آن با قلب شما تماس گرفته است، لذا آن را ذره فرموده‌اند.

مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود: اگر قشنگ بگویی هرچه خدا بخواهد، امتحانت می‌کنم تا ببینم وقتی که روزی‌ات یک خورده کم می‌شود چه می‌کنی؟ این در و آن در می‌زنی! آن وقت هرچه خدا بخواهد کجاست؟

مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود: تقوا، محبت امیرالمومنین(ع) است. ثقُلَت موازینُهُ. چنین کسی محل عبادتش، محل زیبایی‌اش، محل سرمایه‌اش، سنگین شد. آن کس که آخرتش سنگین‌تر شد، در عیشه راضیه است. فی عیشه راضیه. هم عیش است و هم راضی و مرضی است.