قانع بودن این است که زیاده‌خواهی نکنید هر چه خداوند داد ولی شما تلاش بکنید اما قانع بودن به این نیست که بگذارید دیگران چپاول کنند و تو بگویی من هم قانعم، عیبی ندارد من صبر می‌کنم و هر چه شد، نه این صبر، صبر دروغین است.
امروز می‌بینیم در مغازه‌های کوچک هم نوشته‌اند «ین مکان به دوربین مداربسته مجهز است»، این خودش اهانت است به ما، ما خودمان در کنار هم زندگی می‌کنیم با هم هستیم اما به هم اعتماد نداریم، خدا کند انسان طوری شود که خودش بدش بیاید از فسق و فجور.
راضی به رضای خدا بودن یعنی اینکه کارهایتان را انجام دهید و تا آخر هم جلو بروید منتها مابقی را به خدای متعال بسپارید که گاهی به ظاهر شکست‌هایی هم است که اگر شما با تدبیر و دقت خودتان جلو بروید آنها هم پیروزی است.
تصور نکنیم که اگر مثلاً برخورد کردیم با یک فرد خوب و شایسته، اتفاقی بوده نه لطف خدا شامل حالِ ما شده است که توفیق پیدا کردیم با خوبان عالم هم‌صحبت بشویم ولو دقایقی همنشینی با اینها یکی از خصوصیاتش این است که انسان را نیک می‌کند.
اداء شکر این است که انسان بتواند به خوبی اولاً از این ماه مبارک رمضان بهره‌مند شود چراکه خداوند متعال لطف کرده است و او را وارد ماه مبارک رمضان کرده و دوم اینکه این اعضا و جوارح انسان گناه نکند و در راه خداوند و در راه اوامر الهی خرج شود.
