مدعیان روشنفکری متوهم هستند که اگر مجالس روضه و اشک نبود، آیا مثلا یک آکادمی بود که معارف دین را از دوران های پرآشوب و بلازده عصر اموی عباسی و.. تا کنون دست به دست به ما برساند؟!