خوردن و نوشیدن زمانی لذت‌بخش است که انسان گرسنه و تشنه باشد و می‌دانیم که در بهشت گرسنگی و تشنگی وجود ندارد؛ پس آیات و روایاتی که ناظر به خوردن و آشامیدن در آن‌جا است را چگونه باید تحلیل کرد؟