همسر شهید شیرخانی می‌گوید: «چند دقیقه منتظر ماندیم تا حضرت آقا وارد اتاق شدند، ناخوداگاه اشک از چشمانم سرازیر شد. محمدحسین آرام نمی‌گرفت. می‌گفت: می‌خواهم با آقا حرف بزنم. ایشان را کار دارم!»