کیمیای سعادت، یاد خداست و او محرّک عضلات به سوی موجبات سعادت مطلقه است و توسل به وسائط استفاضه از منبع خیرات، به واسطه وسائل مقرره خودش است. باید اقتدا به هدایات آنها نماییم و رهروی به رهبری آنها نماییم تا کامیاب شویم.