از شیخ عبدالکریم حائری و سید ابوالحسن اصفهانی که هر دو از عالمان حدیث و صاحب کرامت بودند، درجه اجتهاد داشت ولی تواضعش او را به آقا سیدمهدی معروف کرده بود.
امربه‌معروف و نهی از منکر باید از روی علم و با توجه به لوازم و شرایطش، انجام گردد و نباید انسانی که خلاف شرع انجام داده است را رسوا کرد، اگر این واجب الهی با زبان نرم، مخفیانه و با نیت خیرخواهانه گفته شود، مسلماً تأثیرگذار خواهد بود.
آیت‌الله حائری می‌گوید: خیلی ناراحت بودم، به حضرت سیدالشهدا(ع) متوسل شدم و عرض کردم: آقا مُردن حق است و باید بمیریم ولکن دست من خالیست. شما عنایت بفرمایید تا حال من بهتر شود و کاری انجام دهم که دست پر وارد محشر شوم.
