آیا ثواب لعن بر دشمنان معصومان(ع) از پاداش صلوات بر آن حضرات بیشتر است؟
هر یک از دو عمل عبادی لعن بر دشمنان معصومان(ع)[1] و صلوات بر پیامبر اسلام(ص) و اهل‌بیت آن‌حضرت دارای ثواب خاصی است،[2] اما در مقام مقایسه بین ثواب این دو عمل، باید گفت دلیل خاصی بر ترجیح یکی از آن دو بر دیگری وجود ندارد، مگر آن‌که از باب «افضل الاعمال احمزها»[3] بگوییم که چون لعن خطر بیشتری دارد؛ لذا پاداش بیشتری خواهد داشت.[4] بر فرض ثبوت این مطلب باید گفت که برتری لعن بر صلوات، امری نسبی خواهد بود؛ چرا که در زمان‌های مختلف و با تغییر شرایط صلوات بر لعن برتری می‌یابد، به عنوان نمونه هنگام شنیدن نام پیامبر(ص) فرستادن صلوات مستحب است.
اما در برخی از کتاب‌های متأخر که شامل بسیاری از روایات جعلی است،[5] هم‌چنین برخی از سایت‌ها روایاتی بیان شده است که ثواب لعن را بر صلوات بیشتر می‌داند:
امام علی(ع) در حال طواف کعبه بود که دید مردی پرده خانه کعبه را گرفته و بر محمد(ص) و آل او صلوات می‌فرستد. حضرت بر او سلام فرمود. در مرتبه دیگر که همان فرد بر دشمنان محمد(ص) و آل او لعنت می‌فرستاد، حضرت بر او سلام نکرد. آن‌شخص علت را پرسید؟ امام(ع) فرمودند: نخواستم تو را از ذکر لعنی که می‌گفتی باز دارم؛ چرا که لعن دشمنان محمد و آل محمد(ص) از صلوات بر آن حضرات(ع) بالاتر است.[6]
مرد خیاطی دو پیراهن نزد امام صادق(ع) آورد و عرض کرد: من هنگام دوختن یکی از دو پیراهن بر محمد(ص) و آل او صلوات فرستادم و هنگام دوختن لباس دیگر بر دشمنان محمد(ص) و آل محمد او لعن فرستادم. شما کدامیک را اختیار می‌کنید؟ امام(ع) پیراهنی را که همراه با ذکر لعن بر دشمنان محمد(ص) و آل محمد دوخته شده بود را انتخاب نمود و فرمود: من این پیراهن را بیشتر دوست دارم.
همانگونه که مشاهده می‌فرمایید، روایت اول در کتابی وجود دارد که از منابع قابل اعتماد روایی به شمار نیامده و روایت دوم را در هیچ منبعی نیافتیم.
[1]. «ثواب لعن بر دشمنان اهل بیت (ع)»، 13869؛
[2]. «ثواب صلوات در روز جمعه»، 96882؛ «نوشتن ثواب صلوات در شب و روز جمعه توسط فرشتگان ویژه»، 79602؛ «ثواب زیاد صلوات بعد از نماز عصر روز جمعه»، 103864.
[3]. «تفسیر روایت أفضل الأعمال أحمزها»، 107845.
[4]. «برترین اعمال از نگاه روایات»، 5210؛ «برترین اعمال از نگاه روایات»، 85761.
[5]. ر.ک: https://hawzah.net/fa/Article/View/94491
[6]. مرندی، ابوالحسن، مجمع النورین، ج 1، ص 208، بی‌جا، بی‌تا.
منبع: اسلام کوئست
افزودن دیدگاه جدید