عاقبت کسی که روزی 17 ساعت مطالعه می‌کرد/ صاحب کتابی که همه‌ آن را در خانه داریم!

کد خبر: 102893
فقط مردی که جان و روانش را وقف معنویت کرده باشد و روزی 17 ساعت کار و مطالعه کند، می‌تواند کتابی بنویسد که پس از قرآن‌کریم بیشترین تعداد چاپ را در ایران داشته باشد. این مرد «شیخ عباس قمی» صاحب کتاب گران‌قدر «مفاتیح الجنان» است.
وارث

شیخ عباس قمی معروف به «محدث قمی» زاده ۱۲۵۴ شمسی و درگذشته ۲۳ ذی‌الحجه ۱۳۵۹ قمری (۱۳۱۹ شمسی) است. از کرامات معنوی وی روایات بسیاری نقل شده است اما زندگی‌اش از بعد مادی و مسائل روزمره نیز بسیار قابل توجه است. وی که بسیار اهل‌ مطالعه بود یکی از پرکارترین محدثان شیعه محسوب می‌شد و ۷۰ جلد کتاب نوشت. یکی از کتاب‌هایش «مفاتیح الجنان» است که همه ما نسخه‌ای قدیمی یا جدید از آن را در خانه داریم. از فرزند شیخ عباس نقل شده است که وی روزی ۱۷ ساعت مطالعه می‌کرد و اگر روزی یا چند روزی به هر دلیل از مطالعه و نگارش باز می‌ماند بی‌قرار و دلگیر می‌شد. یک بار هم که در مهمانی از او خواستند نوشتن را کنار بگذارد، گفته است: «عمر خدا را بگیرم و برای خدا کار نکنم؟ شما اگر کار داشتید من قلم را کنار می‌گذارم و جواب شما را می‌دهم... اما هروقت که توقف کردیم، در همان توقف یک مقدار بنویسم!»

 

شیخ عباس از قول شیخ عباس!

درباره شخصیت برجسته شیخ عباس بهتر است ۲ روایت که از زبان خودش نقل شده را بشنویم. خودش رمز موفقیت کتابش را در چه می‌دانست؟ نوه شیخ عباس در مصاحبه‌ای می‌گوید: «در رابطه با کتاب مفاتیح الجنان به ایشان پیشنهاد داده بودند که کتاب دعایی بنویسد اما شیخ قبول نمی‌کند، البته خودشان بیان کرده‌اند که یک روز به ذهنم رسید که کتاب دعایی بنویسم و ثوابش را به حضرت زهرا (س) هدیه کنم و بعد از آن نیز همیشه اعتقاد داشتند که اگر این کتاب تا این حد مورد توجه مردم قرار گرفته است به خاطر این بوده که ثوابش برای حضرت زهرا (س) است.»

شیخ عباس درباره زندگی‌اش چه نظری داشت؟ از فرزندش چنین نقل شده است: «پدر ما در نجف وقتی کتاب می‌نوشت بعد از چند روز انگشتان دست ایشان پوست اضافی در می‌آورد و این پوست‌های اضافی را قیچی می‌کردند و در کیسه‌ای می‌ریختند! و به من وصیت کرده بودند که پس از مرگم این کیسه را در کفنم قرار دهید. من که دستم خالی است و کاری برای اسلام نکرده‌ام، این کیسه روز قیامت به ائمه (ع) بگوید من برای شما این قدر کار کرده‌ام.»  

 

شیخ عباس در دوره مشروطه طرفدار مشروعه بود و در دوره تجدد رضاخانی، مدافع سرسخت مبانی دینی و اصول زندگی ایرانی و اسلامی

 

این‌گونه بود که شیخ عباس نام نیکو بُرد از جهان؛ صاحب «مفاتیح الجنان» صاحب مفاتیح جنان شد و هنگامی که اقامت پربرکتش در این دنیا به پایان رسید روحش به بهترین جایگاه‌ها در آسمان شتافت و پیکرش به بهترین جایگاه‌ها در زمین؛ حرم شاه مردان علی(ع).

منبع: فارس


افزودن دیدگاه جدید

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید در وب سایت منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.