وقتی خودروها به یاد ارباب عزاخانه می‌شود
محرم امسال در شکل و شمایل دیگری برگزار شده و هر گوشه‌ای از کوچه و محله را که نگاه می‌کنید نوحه‌خوانی، مرثیه سرایی و سینه زنی را با توجه به شرایط و اوضاع کرونایی می‌بینید.
سال‌های گذشته با طلیعه ماه محرم مردم در خانه‌ها، هیأت‌ها و حسینیه مجلس عزاداری تشکیل می‌دادند و همه با شور و شعور حسینی زیر یک خیمه و پرچم جمع می‌شدند و روضه خوان و مداح می‌آمد و برای آن‌ها روضه می‌خواند. ولی امسال از وقتی که کرونا آمده تجمعات را ممنوع کردند و مردم اجازه ندارند زیر یک سقف دورهم جمع شوند. اما مردم با باوری راسخ می‌دانند که مجلسی که برای امام حسین(ع) برگزار می‌شود چقدر دارای عظمت و برکت است و باعث گشایش در کارها و گرفتاری‌ها می‌شود.
برای همین ارزش‌ها، مردم تصمیم گرفتند برنامه‌های عزاداری و سوگواری خود را با رعایت پروتکل‌های بهداشتی و طبق دستورالعمل کرونا ابتکار و شیوه جدید برگزار کنند و دست به کار شدند و در فضای باز و هر گوشه شهر حسینه به پا کردند و از سر در هر خانه ای پرچم‌ها و کتیبه‌های عزاداری آویختند.
یکی از ابتکارات محرم امسال برپایی هیأت خودرویی بود که مردم داخل خودروهای شخصی خود نشسته و در محل هیأت از برنامه‌های مختلف عزاداری استفاده و دلتنگی خود را به شیوه و درحالت دیگری ابراز می‌کنند.
پارکینگ آرامستان بهشت فاطمه شهرقدس در شب‌های محرم میزبان عزاداران سیدالشهداء(ع) شده و برنامه‌های مختلف مانند سخنرانی، روضه‌خوانی و سینه‌زنی برگزار کرد و مردم داخل خودروهای خود ارادت‌شان را به شیوه دیگری نشان دادند.
در یکی از این شب‌ها بین خودروهای عزاداران قدم می‌زدم و در حالی که نوای روضه‌خوانی و حس و حال عجیبی برقرار بود مشاهده کردم روی خودروها نوشته‌ها و عناوین جالبی نوشته شده بود: «آبرو نداشتم اگر نوکرت نبودم»، «لطف حسین ما را تنها نمی‌گذارد»، «عشق یعنی رسیدن به حسین» و....
داخل خودروها چشم‌های آغشته به اشک و دل‌های بی‌قرار و دست‌هایی که بر سر و سینه می‌زدند نشان از ارادت دلدادگان به سالار شهیدان داشت.
کودکانی که همراه بزرگترها شرکت داشتند و سربند «یا علی‌اصغر(ع)» را بر پیشانی خود بسته بودند آمده بودند که در سوگ شش ماهه کربلا هم ناله شوند. اینجا عزای حسین علیه السلام مثل خیلی از نقاط کشور شکل دگر دارد و عشق و ارادت به سالار شهیدان حد و مرزی نمی‌شناسد.
بعد مراسم هیأت خودرویی از یکی از کوچه‌های این شهر گذر می‌کردم و صحنه‌های جالبی از عزاداری دیدم؛ خانواده‌ها با فاصله دور هم جمع شده بودند و روضه خوان در کنار آن‌ها از مصیبت‌های کربلا می‌گفت. در محله دیگر، پسر کوچکی را دیدم که کنار خیابان زیراندازی پهن کرده و در نزدیکی درختی سینه‌زنی می‌کرد.
دلتنگ چای روضه
هرسال چای روضه ماجراهایی با خود همراه داشت، پای سماور و قوری ایستادن و موقع چیدن استکان‌ها و صدای بهم خوردن آن‌ها. خیلی‌ها عاشقانه پای سماور هیأت از عزاداران حضرت پذیرایی می‌کردند. ولی قرار شد امسال که ویروس کرونا همه جا گسترش پیدا کرده مجالس عزا طور دیگه‌ای باشد و در نتیجه به جای چای روضه بعضی‌ها با دادن ماسک صلواتی و مواد ضدعفونی کننده از مهمان‌ها استقبال می‌کردند.
این‌ها گوشه‌ای از جلوه‌های عزاداری متفاوت امسال است که نشان می‌دهد فرهنگ حسینی و عاشورایی محدودیتی ندارد و تا ابد زنده و جاوید است.
منبع: فارس
افزودن دیدگاه جدید