رضا نریمانی: جهادگران مثل برخی مسئولان وعده ۱۰۰ روزه نمی‌دهند، بلکه عمل می‌کنند!
گروه‌های جهادی امروز بخش جدانشدنی خدمت‌‌رسانی به مردم‌اند؛ از رسیدگی به نیازمندان و خدمات اجتماعی تا کمک‌رسانی به آسیب‌دیدگان بلایای طبیعی. آخرین عرصه درخشش این نیروهای ایثارگر هم ماجرای ویروس کرونا و آسیب‌هایی است که به معیشت و سلامت مردم جامعه وارد شده است.
با شیوع ویروس کرونا در کشور به علت جلوگیری از این ویروس، بسیاری از رویدادها و مناسبات از جمله راهپیمایی میلیونی اربعین تعطیل شده است، اما برخی از هیئتی‌ها از همان روزهای اول شیوع این ویروس منحوس به دنبال برنامه جایگزین برای اربعین می‌گشتند که شاید بتواند فراغِ نرفتن به این سفر معنوی را تاحدودی رفع کند. بنابراین با ارائه انواع خدمات جهادگرانه به میدان عمل رفته‌اند و به اقدامات جهادی در مناطق کم‌برخوردار پرداختند.
خادمان هیئت فدائیان حسین (ع) اصفهان نیز در این روزها با هدف انجام خدمات اجتماعی به مناطق محروم استان خوزستان رفته‌اند. به این بهانه با "سیدرضا نریمانی" مداح جهادگر اصفهانی پرداختیم. او همراه تیم هیئت فدائیان حسین (ع) به خوزستان اعزام شده است.
* اردوهای جهادی بنا به رهنمودهای مقام معظم رهبری در جهت استفاده از شور و نشاط انقلابی جوانان مستعد در پیشبرد اهداف مقدس جمهوری اسلامی است و مهم‌ترین رسالت و اهداف از برگزاری اردوهای جهادی، تحقق بخشیدن به منویات مقام معظم رهبری، خودسازی و رفع محرومیت‌زدایی است. ایده راه‌اندازی اردوی جهادی به مناطق محروم استان خوزستان از آنهم در زمانی که اکثر مردم در فراغِ راهپیمایی اربعین‌اند، چه زمانی به ذهن‌تان رسید؟
حدود یک ماه قبل از اربعین و مطابق با شرایطی که کشور با آن روبرو بود و وضعیتی که برای سلامتی مردم پیش آمده بود، این تصور می‌رفت که اربعین امسال به شکل هر سال برگزار نمی‌شود و قطعاً با مشکلاتی مواجه خواهیم بود. بنابراین با دوستان هیئت فدائیان حسین اصفهان به‌دنبال برنامه‌ای جایگزین برای اربعین بودیم. در نهایت به این نتیجه رسیدیم که همانند مسیر نجف تا کربلا که موکب‌ها خدماتی را به زائران ارائه می‌کنند، ما نیز رویکرد اجتماعی را پیش بگیریم و برای انجام خدمات به مناطق محروم برویم. به نظرمان رسید می‌توانیم همان خدماتی که سالهای گذشته در کشور عراق داشتیم را بومی‌سازی کنیم و در مناطق کم‌برخوردار کشورمان ارائه دهیم.
اعضای قرارگاه جهادی شهید امید اکبری که البته سابقه فعالیت در مناطق محروم را در پرونده دارد به استان خوزستان اعزام شدند و هم‌اکنون در مناطق دشت‌آزادگان، بستان، دهلاویه، هویزه و روستاهای کم‌برخوردار این استان به فعالیت جهادی می‌پردازند.
*جهادگران در مناطق محورم استان خوزستان، در چه زمینه‌ای فعالیت می‌کنند؟
یک تیم مجهز خدماتی در حوزه‌های برق‌کشی، لوله‌کشی، تعمیرات یخچال، کولر و غیره به مناطق محروم اعزام شدند. همچنین یک تیم پزشکی به‌صورت داوطلب از استان اصفهان به این مناطق آمده‌اند تا موضوع بهداشت و درمان عزیزان روستایی را بررسی کنند.
تصورمان این بود که آشپزخانه‌ای را نیز راه‌اندازی کنیم تا نذری امام حسین (ع) را هم داشته باشیم. هم‌اکنون روزانه 4 هزار پرس غذا در منطقه دشت‌آزادگان طبخ و بین مردم روستاهای اطراف توزیع می‌شود.
گروه دیگری که همراه کاروان جهادی هیئت فدائیان حسین به این مناطق اعزام شدند، گروه عمرانی‌اند که مسئولیت فعالیت‌های عمرانی و ساخت‌وساز را برعهده دارند. این تیم در این چند روز، تعدادی حمام، دستشویی و آشپزخانه برای روستائیان ساخته‌اند که بسیاری از آنها به مراحل بهره‌برداری رسید است و برخی از منازل و خانه‌هایی که مشکلات برق‌کشی و غیره داشتند، با کمک تیم فنی مشکلات‌شان حل شده است.
موکب تسنیم , سید رضا نریمانی , گروه‌های جهادی , هیئت , انقلابی‌گری , ویروس کرونا , جهادگر ,
تیم پزشکی ما خانه به خانه به وضعیت جسمی روستائیان رسیدگی می‌کنند و از نزدیک وضعیت بهداشت و سلامت آنها را بررسی می‌کنند و اگر احیاناً فردی نیاز به دارو و درمان داشته باشد، به وضعیتش رسیدگی می‌شود. حتی اگر بحث درمانشان در منطقه قابل حل نباشد به بیمارستان و مراکز درمانی استان اصفهان منتقل می‌شوند.
نجات قطع پای دیابتی توسط بهداران جهادگر
خانمی بود که به دلیل بیماری قند خون، پایش عفونت کرده بود و باید پایش قطع می‌شد. با یکی از پزشکان اصفهان هماهنگ کردیم که این خانم به اصفهان منتقل شود و تحت نظر پزشک قرار گیرد تا از قطع شدن پایش جلوگیری شود.
از سویی یک اکیپ شناسایی برای اردوهای آینده تدارک دیده‌ایم. از الآن پیش‌بینی‌مان این است که در اسفندماه امسال و فروردین‌ماه سال آینده، مراسم راهیان نور برگزار نخواهیم شد. ما هر سال اردوی راهیان نور را با 17-18 دستگاه اتوبوس برگزار می‌کنیم که امسال به دلیل شیوع ویروس کرونا احتمالاً تعطیل می‌شود؛ بنابراین به این نتیجه رسیده‌ایم که همین برنامه خدماتی را جایگزین اردوی راهیان‌نور کنیم.
*راه اندازی اردوی جهادی آنهم در روزگاری که مردم درگیر مشکلات معیشتی و اقتصادی‌اند، چه تأثیراتی به روی هر یک از افراد هیئت و ترویج فرهنگ حسینی دارد؟
نتایجی خوبی را از برگزاری این اردوها دیده‌ایم. روز گذشته در روستایی در منطقه سوسنگرد کار می‌کردیم، خانم 50-60 سالهای می‌گفت من در امتداد جاده منزلی دارم که هر سال این خانه را محلی برای استراحت زائران می‌کردم و هرسال از زائران مرز چزابه پذیرایی می‌کردم. این خانم با زبان عربی التماس می‌کرد که می‌توانید برای منزل ما حمام درست کنید تا زائران بتوانند در سالهای آینده از حمام استفاده کنند و گریه می‌کرد که چرا امسال نتوانسته موکبش را راه‌اندازی کند.
واقعاً همچنین زنی که خودش سرپرست خانواده‌اش است و نان شب ندارد که به فرزندانش بدهد، چطور می‌تواند دغدغه زائرانی را داشته باشد که برای سال آینده می‌خواهند به موکبش بیایند؟. همین اتفاقات و مشاهدات عینی دوستان هیئتی، باعث شده تا دلگرمی بیشتری نسبت به فعالیت‌های جهادی داشته باشیم.
ما در هیئت دو جنبه داریم. یک شور و یک شعور. یک احساس وجود دارد و یک حماسه. بحث شور و احساس با اشک و سینه‌زنی و روضه برای اهل‌بیت (ع) و امام حسین (ع) در هیئت انجام می‌گیرد اما یک خلأیی بعضاً در هیئت‌ها به‌ویژه در ارائه خدمات اجتماعی وجود داشت که در این چند مدت احیاء شده و نمود خوبی هم داشته است.
پیوندی میان هیئتی‌ها و مردم
ارائه خدمات اجتماعی ارتباط و پیوند خوبی بین مردم با بچه هیئتی‌ها بوجود آورده است. همین چند روزی که بچه‌های هیئت در روستاها فعالیت دارند، مردم روستاها ارتباط خوبی با آنها برقرار کرده‌اند. وقتی لباس مشکی و عکس شهدا را بر روی لباس می‌بینند نگاه ویژه‌ای به هیئتی‌ها پیدا می‌کنند و به زندگی امیدوار می‌شوند چراکه می‌دانند مشکلات‌شان هرچقدر هم بزرگ باشد، توسط جهادگران رفع خواهد شد.
واقعاً شعار ما می‌توانیم، توسط جهادگران محقق می‌شود؛ درست بالعکس نگاهی که بعضی از مسئولان ما دارند و وعده‌هایشان محقق نمی‌شود. اهالی روستا و عزیزان مناطق محروم به این نتیجه رسیده‌اند که وقتی نام امام حسین (ع) به میان می‌آید، همه مشکلات‌شان حل خواهد شد و این پیوند بین مردم و امام حسین (ع) را بیشتر می‌کند. آنها وقتی می‌بینند که بچه هیئتی‌ها بدون هیچ منت و مزدی به آنها کمک می‌کنند و در گرمای 40 درجه از هیچ کمکی دریغ نمی‌کنند واقعاً امیدوار می‌شوند و این به برکت وجود سیدالشهدا (ع) است.
*یعنی فعالیت‌های گروه‌های جهادی در مناطق محروم تا حدودی می‌تواند تراز کم‌کاری برخی از مسئولان نیز باشد؟
ما در اردوهای جهادی این را یاد گرفته‌ایم که به کسی وعده ندهیم. چراکه مردم به قول ما حساب باز می‌کنند. مدیر و غیر مدیر هم فرقی نمی‌کند. وعده که به میان بیاید، توقع این است که به وعده عمل شود. اگر من به روستا و منطقه‌ای محروم رفته‌ام و گفته‌ام که این کار را انجام می‌دهم باید انجامش دهم. چراکه اگر عمل نکنم، نسبت به امام حسین بدبین می‌شوند. آنها که من را نمی‌شناسند؛ نهایتاً ظاهری از من دیده‌اند امام باطن من را با امام حسین و دستگاه سیدالشهدا می‌بینند. پس اگر من را دیده‌اند و به قول من اعتماد کرده‌اند و من مثلاً گفته‌ام 100 روز دیگه فلان کار را انجام می‌دهم، اگر 101 روز دیگر این کار را انجام ندهم، مردم نسبت به امام حسین (ع) بدبین می‌شوند و فکرشان هم عوض می‌شود.
اگر مسئولان دولتی در هر پست و مقامی به شهر و یا روستای بروند و وعده‌ای دهند و به وعده‌شان عمل نکنند. به نظر شما مردم به چه کسی بدبین می‌شوند؟ یقیناً به نظام و انقلاب بدبین می‌شوند.
منبع: تسنیم
افزودن دیدگاه جدید