محمود ژولیده؛ دخترم را بعدِ من داغِ فراوان می‌رسد
یاعلی بنشین کنارم، یاریِ آلام کن
سینه سنگین من را با حسین آرام کن
غصه‌ها دارم به سینه، دردها دارم به دل
با حسن تسکین دلم را زین همه آلام کن
دخترم را بعدِ من داغِ فراوان می‌رسد
یاریِ تنها طرفدارت در این ایام کن
محسنت را می‌کشند و همسرت را می‌زنند
صبر کن، با تیغِ صبرت نصرتِ اسلام کن
ریسمان بستند بر دستت اگر نامردمان
خویش را با غربت و مظلومیت همگام کن
چونکه دیدی، دشمنان صحبت ز بیعت می‌کنند
با قیامِ فاطمه اسلام را اکرام کن
چون که دیدی، فاطمه صحبت ز نفرین می‌کند
قلب او را با فَرازی از اَذان آرام کن
چونکه دیدی، دینِ حق باقی بماند با سکوت
زود بر خانه نشینیِ خودت اقدام کن
آری از روز غدیر این نقشه‌ها مشهود بود
لیک با تدبیر، اهل فتنه را ناکام کن
غیرِ زهرا و یتیمانم نداری هیچ یار
بعد از این، پرهیز حتی از همه اَقوام کن
برخی از اصحاب، بر من تهمتِ هذیان زنند
بعدها با خطبه‌اَت، تبیینِ این اِبهام کن
ناریان را از کنار بسترِ من دور ساز
نوریان را همنشینِ من در این فرجام کن
روح و ریحان مرا بنشان کنارم یاعلی
با شمیمِ او مرا سوی جنان اعزام کن
عَن قَریب اهل نفاق، آتش به بیتت می‌کِشند
لاجرَم یاسِ کبودت را برون از دام کن
می‌رود این شعله‌ها تا خیمه‌های کربلا
گریه از حالا برای غارتِ ایتام کن
می‌زند بر نیزه‌ها، رأس حسینم را سنان
تا ابد لعنت بر آن جلادِ خون آشام کن
عصمتم را معجر از سر می‌برد کوفیِ پَست
اشکِ خون بر زینبم جاری ز داغِ شام کن
افزودن دیدگاه جدید