امکان فعالیت آزادانه اجتماعی و سیاسی برای امام عسکری(ع) وجود نداشت

حجت الاسلام و المسلمین مصطفی کرمی، کارشناس مسائل دینی در گفت‌وگو با جهان نيوز درباره دلایل انتقال حضرت امام حسن عسکری(ع) از شهر مدینه به سامرا اظهار داشتند: از نظر اخبار و اطلاعاتی که یهود داشت آنها می‌دانستند که منجی، مبشر و موعود مورد وعده همه ادیان الهی فرزند امام حسن عسکری(ع) است و این موضوع یکی از مهمترین علت‌های انتقال امام حسن عسکری(ع) به سامرا و نگهداری ایشان در یک فضای امنیتی و در یک پادگان نظامی تحت اشراف و احاطه نیروهای خلفای عباسی بود.

وی با اشاره به اینکه یکی از وظایف امام حسن عسکری(ع) حفظ و حمایت امام دوازدهم از دستگاه حکومتی طاغوت بود، خاطرنشان کرد: خلفای عباسی به دنبال آن بودند که وجود مقدس حضرت حجت بن الحسن(عج) را پس از ولادت به قتل برسانند و برنامه حضرت حق در مورد آتیه و آینده عالم را به هم بزنند، لذا امام عسکری را از مدینه آوردند تا که تمام مسائل ایشان تحت کنترل و نظارت باشد و اگر فرزندی متولد شد از آن مطلع شده و آن وجود نازنین را از بین بیرند.

این کارشناس مسائل دینی با بیان اینکه یکی دیگر از اهداف انتقال امام عسکری(ع) به سامرا کنترل ایشان به عنوان رهبر جنبش علویان و جلوگیری از خطرات احتمالی بود که حکومت بنی عباس را تهدید می‌کرد، گفت: یکی از دلایل انتقال امام عسکری(ع) به سامرا می‌تواند همان دلیلی باشد که مامون عباسی امام رضا(ع) را به مرو منتقل کرد چراکه بتواند جنبش علویان که به عنوان جدی‌ترین مخالفان ایدئولوژیک حکومت بنی‌عباس بودند را کنترل کند و رهبر این جنبش یعنی وجود مقدس امام عسکری(ع) که فردی شاخص و از فرزندان امیرالمومنین(ع) بود و ظرفیت رهبری جنبش علویان را داشت، تحت کنترل گیرد. یعنی یک اقدام پیشگرانه و حرکتی بود که به لحاظ مسائل امنیتی از احتمالاتی نظیر تنش با علویان و ایجاد نهضتی توسط این گروه جلوگیری می‌کرد. به همین دلیل امام عسکری(ع) در پادگانی نظامی در سامرا محصور و تحت نظر بودند تا علویان نتوانند بر علیه تشکیلات بنی عباس حرکتی را ساماندهی کنند.

حجت الاسلام کرمی در پایان با اشاره به اینکه امکان فعالیت آزادانه اجتماعی و سیاسی برای امام حسن عسکری(ع) مطلقاً وجود نداشت، توضیح داد: رفت و آمد به خانه حضرت خیلی محدود و فضا بسیار امنیتی و دوران تقیه بود. امکان فعالیت آزادانه اجتماعی و سیاسی برای حضرت فراهم نبود و حتی خود حضرت به آن شیعیانی که اعتقاد به امامت حضرت عسکری(ع) داشتند، سپرده بودند این اعتقاد را کتمان و جانشان را حفظ کنند، لذا دسترسی به امام عسکری در سامرا بسیار دشوار بود. در منابع طرق و راه هایی را برای رسیدن به امام عسکری(ع) در آن دوران نقل کردند که راه های عجیب و غریبی است؛ بعضی از مواقع پیروان ایشان در غالب یک کاسب دوره گرد می‌آمدند تا به امام نزدیک شوند، به ایشان تقرب پیدا کنند و تکالیفشان را از امام استفسار کنند تا بتوانند وظایف اجتماعی و سیاسی‌ خود را انجام دهند.
منبع: جهان نیوز