نفیسه السادات موسوی؛ از لحظهی پابوس، بهتر، هیچ حالی نیست
وارث:
از لحظهی پابوس، بهتر، هیچ حالی نیست
شیرینیِ این لحظهها در هر وصالی نیست
مهمان درگاهت شدم با این که میدانم
این خانه جای هر گدای لاابالی نیست
مانند شمعی میدرخشی بین زائرها
دور ضریحت هرگز از پروانه خالی نیست
باران لطف و رحمتت یکریز میبارد
در هیچ فصلی این حوالی خشکسالی نیست
حاجت روا از قم به تهران باز میگردم؟
بعد از زیارت دیگر این جمله سوالی نیست
خواهش فراوان است در این دل ولی بانو
افزودن دیدگاه جدید