کریم منصوری قاری بین المللی قرآن کریم: استاد عبدالباسط هدیه خدا بود

کد خبر: 104861
کریم منصوری گفت: عبدالباسط نعمتی بود که خداوند به ما ارزانی داشت. اگر ۲۰۰ سال پیش به دنیا می‌آمد، شاید آثارش به ما نمی‌رسید و اگر الان به دنیا می‌آمد، شاید اینقدر موفق نمی‌شد.
وارث

کریم منصوری قاری بین‌المللی و حافظ کل قرآن کریم، در برنامه محله تلاوت رادیو قرآن که به گرامیداشت سی‌ودومین سالروز ارتحال عبدالباسط محمد عبدالصمد، قاری شهیر مصری، اختصاص داشت اظهار کرد: عبدالباسط نعمتی بود که خداوند به ما ارزانی داشت. اگر ۲۰۰ سال پیش به دنیا می‌آمد، شاید آثارش به ما نمی‌رسید و اگر الان به دنیا می‌آمد، شاید اینقدر موفق نمی‌شد، چراکه در حال حاضر اقبال به قرائت قرآن در قیاس با دهه‌های گذشته کم شده است.

وی افزود: خدا خواست تا عبدالباسط در کشور مصر که در آن بهترین زمینه برای شکوفایی تلاوت فراهم است، به دنیا بیاید و آثاری بی‌نظیر از خود برای قرآنیان به جای بگذارد. سه نفر شاهکار بودند و نقش آنان در رشد فرهنگ قرائت از بقیه اثرگذارتر بوده است: مصطفی اسماعیل، منشاوی و عبدالباسط. قاریان نسل قبل آن‌ها مثل عبدالفتاح شعشاعی و علی محمود و قاریان نسل بعدشان مثل لیثی، شحات، حصان، غلوش و … هم قابل احترام‌اند، اما آن سه نفر، مثل ستاره در آسمان قرائت می‌درخشند.

قاری بین‌المللی کشورمان با بیان اینکه تفضل خدا شامل حال عبدالباسط شده است، اظهار کرد: ایشان با اینکه تنوع لحنی کمتری نسبت به مصطفی اسماعیل داشت، اما آنچنان گیرا تلاوت می‌کرد که همه را مجذوب می‌ساخت. تلاوت او ویژگی‌هایی ممتاز دارد که همه به آن اذعان دارد؛ همچون نفس طولانی، تحریرهای موزون و منحصر به فرد، زنگ خاص و انعطاف صدا.

منصوری اظهار کرد: پدرم وقت سحر، تلاوت عبدالباسط را می‌شنید و من با صدای او از خواب بیدار می‌شدم. این شد که به تلاوت عبدالباسط علاقه‌مند شدم و به سبک او خواندم. تلاوت سوره مطففین در سالن اجلاس سران کشورهای اسلامی نیز هدیه‌ای بود که از جانب خداوند به من ارزانی شد، پس از آن بسیاری از مقامات کشورهای مسلمان همچون ولیعهد اردن و پادشاه مراکش از من خواستند تا در کشورشان به تلاوت بپردازم. حافظ اسد، رئیس‌جمهور فقید سوریه، وصیت کرد در مراسم ترحیمش، قرآن بخوانم و عمرو موسی، وزیر خارجه وقت مصر، از من دعوت کرد تا مدتی در مصر زندگی کنم.

این قاری و حافظ کل قرآن ادامه داد: مدتی که در مصر سکونت داشتم، در مسجدی که عبدالباسط تلاوت می‌کرد به تلاوت می‌پرداختم و مردم از اینکه یاد و خاطره عبدالباسط برایشان زنده شده بود، منقلب می‌شدند و اظهار شوق می‌کردند. در آن برهه، خانواده عبدالباسط و قاریانی همچون نعینع و طبلاوی به منزل ما رفت‌وآمد داشتند. امیدوارم خداوند همه را عامل به قرآن بگرداند و با قرآن محشور کند، چراکه هدف از قرائت، عمل به قرآن است.
منبع: مهر


افزودن دیدگاه جدید

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید در وب سایت منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.