سوگ‌سروده‌ای به مناسبت درگذشت آیت‌الله یزدی؛ «در سرّ او نهفته سویدای انقلاب»
یزدی که بود آیت عظمای انقلاب
در سرّ او نهفته سویدای انقلاب
او عاشق امام خمینی و رهبر است
سر مست جام وحدت و مینای انقلاب
یار امام در همه ایام العسره بود
بس رنج‌ها کشید به سودای انقلاب
مؤمن به انقلاب خمینی است از نخست
قبل از غنائم و ید و بیضای انقلاب
در حبس و در شکنجه و تبعید همچو کوه
آهن جگر چو صخره صمّای انقلاب
از خود گذشته در ره رهبر چنان که حُجر
از جان گذشت در ره مولای انقلاب
یزدی ز محکمات بُود مدعی کجاست؟
نک خط و مُهر و دفتر و امضای انقلاب
خاری خلیده بود به چشم منافقان
ز انواع گونه‌گونه اعدای انقلاب
در امر انقلاب ابائی ز کس نداشت
از بس که بود واله و شیدای انقلاب
بر مرجع و مقلد و مسئول نقد او
جاری به مقتضای تقاضای انقلاب
در «لا یَخافونَ لَومَةَ لائِم» تمام قد
ایستاده بر مواضع پویای انقلاب
او را زبان بوذر و شمشیر اشتری
اندر دفاع رهبر و ابنای انقلاب
بر مسند قلم به حقیقت زبان دین
در منبرش خطابه غرای انقلاب
عمار در بصیرت و میثم به گفتمان
اندیشه‌اش عمیق به ژرفای انقلاب
بودی رئیس حوزه و رأس مدرسین
حصن حدود و سنگر مبنای انقلاب
بودی به دستگاه قضا سال‌ها رئیس
بودی ریاستش شرف‌افزای انقلاب
رکن رکین مجلس و میزان عقد و حل
نایب رئیس مجلس شورای انقلاب
یک عمر در نهاد «نگهبان» فقیه قوم
آنجا که هست ضامن اجرای انقلاب
هم زهد و هم سیاست و هم علم و هم عمل
مجموعه‌ای لطیف ز سیمای انقلاب
راهش ادامه دارد و از رهروان عشق
صف در صف ایستاده به پهنای انقلاب
دهقان به ذکر یار فضا مشکبار شد
خاصه به ذکر عروه وثقای انقلاب
منبع: تسنیم
افزودن دیدگاه جدید