اینکه ما سیدالشهدا را دوست داریم، خیلی امتیاز نیست! + گزارش تصویری از پشت صحنه این برنامه
وارث: روز گذشته، برنامه یاد خدا با موضوع سبک زندگی اسلامی با حضور حجت الاسلام علوی تهرانی از شبکه قرآن و معارف سیما پخش شد.
در ادامه بخشی از سخنان خواندنی حجت الاسلام علوی تهرانی را مرور می کنیم و در پایان می توانید متن کامل این سخنان را دریافت نمائید.
بحثی که ضرورت دارد این است که ما وقتی به متون دینی مان مراجعه می کنیم، می بینیم آنها در انتخاب اصحاب و یاران و موالیانشان بسیار دقت دارند. یعنی هرکسی را در آن رتبه قرار نمی دهند.
اینکه ما سیدالشهدا را دوست داریم، این خیلی امتیاز نیست. همچنین انسان فطرتاً به دنبال کمال است و کمال مطلق وجود نازین سیدالشهداست.
پس ما یک امر فطری را داریم به تجسم و ظهور می رسانیم. اما بحث اصلی این است که آیا امام حسین (ع) هم ما را می پذیرد؟ این خیلی بحث مهمی است در کتاب شریف عیون اخبار الرضا که مجمو عه ای ست که روایات و جریاناتی که مربوط به حضرت رضا (ع) است، آنجا جمع آوری شده است.
در کتاب عیون یک قطعه ای وجود دارد. یک طایفه ای از مردم مشرف شدند مدینه و شرفیاب شدند خدمت حضرت رضا علیه السلام درب خانه ی امام را زدند. امام برگشتند! در کتاب شریف عیون نوشته است که این اتفاق بین امام و کوبندگان درب 60 بار اتفاق افتاد. حضرت پرسیدند: شما چه کسانی هستید؟ می گفتند ما شیعیان شما هستیم حضرت برمی گشتند! تا دفعه ی آخر حضرت فرمودند شما چه کسانی هستید؟ گفتند ما دوستداران شما هستیم. آقا درب را باز کردند. گفت آقا ما که همان آدم های قبلی هستیم چرا در دفعات قبل درب را باز نمی کردید؟ حضرت فرمود: شما در دفعات قبل ادعایی کردید که اهلش نبودید! شما گفتید: ما شیعیان شما هستیم. شیعیان ما خصوصیاتی دارند. این طور نیست که ما هر شیعه ای را بپذیریم این نکته ی حائز اهمیتی است.
در روایات سرنوشت شیعیان خیلی سرنوشت روشنی ست. سرنوشت عالی ایست. لکن آن بحث، بحث مصداقی است. آیا من هم شیعه ام؟ بله شیعه بدون حساب و کتاب وارد بهشت می شود. این امر کلی قضیه است. کبرای قضیه است. حالا صغرای قضیه می گوید: آیا من هم شیعه هستم؟ که دارای آن وظیفه ها و مشمول آن فضائل و خصوصیتهایی که در روایات آمده بشوم؟
می خواهیم راجع به این صحبت کنیم و ضرورت هم دارد. حداقل ما بدانیم رابطه مان با امام عصر(عج) چیست؟ آیا امام عصر(عج) ما را جزء اصحاب خودش می داند؟ یا نمی داند؟ ما یکی از دعا هایمان این است که خدایا ما را از صحابه ی ایشان قرار بده. این دعا بخواهیم مستجاب شود باید چه کار کنیم که صحابی امام عصر(عج) بشوم؟ چه اتفاقی باید بیفتد؟ چه سلوکی را در زندگی باید داشته باشم؟
مکرر روایات را عرض کردم که امام کاظم علیه السلام یا حضرت صادق علیه السلام یکی از این دو بزرگوار فرمودند: "اگر در جایی زندگی کردید که هزار نفر زندگی می کنند، یکی بهتر از شما بود، شما خودتان را به ما منسوب نکنید". یعنی اگر یک کاسبی مسلمان نبود، شیعه نبود، اما در تعاملش با مردم بهتر از شما بود، شما خودتان را به ما منسوب نکنید مادامی که او هست. چرا؟ چون شما نباید باعث سر شکستگی ما شوید. زینت ما شوید در کاسبی تان بهتر از دیگران باشید در اداره بهتر از دیگران باشید. در خانه هایتان بهتر از دیگران باشید. تا بتوانید خودتان را به ما منسوب کنید. حالا ظاهرا یک صحاب هست به نام ابو صباح کنانی ر فت خدمت امام صادق علیه السلام. داشت منت سر امام صادق علیه السلام می گذاشت، گفت: آقا چرا شما نشسته اید! ما به خاطر انتساب به شما چه چیزهایی که از مردم نمی شنویم! حضرت فرمود: یعنی چه؟ گفت: آقا اگر یک اختلافی که پیش بیاید هرچه که می فهمند ما جزء یاوران شما هستیم، جزء ارادتمندان شما هستیم، به ما می گویند آدمهای خبیث! حضرت فرمود: یعنی شما را به ما منسوب می کنند؟ و به خاطر انتساب بد و بیراه به شما می گویند؟ گفت: بله یابن رسول الله! حضرت فرمود: از کجا می دانید که به ما منتسب هستید؟ این را از کجا می دانید؟ بعد این را فرمودند: "قَالَ أَبُو الصَّبَّاحِ الْکِنَانِیُّ- لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع مَا نَلْقَى مِنَ النَّاسِ فِیکَ فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع وَ مَا الَّذِی تَلْقَى مِنَ النَّاسِ فِیَّ فَقَالَ لَا یَزَالُ یَکُونُ بَیْنَنَا وَ بَیْنَ الرَّجُلِ الْکَلَامُ فَیَقُولُ جَعْفَرِیٌ خَبِیثٌ فَقَالَ یُعَیِّرُکُمُ النَّاسُ بِی فَقَالَ لَهُ أَبُو الصَّبَّاحِ نَعَمْ قَالَ فَقَالَ مَا أَقَلَّ وَ اللَّهِ مَنْ یَتَّبِعُ جَعْفَراً مِنْکُمْ إِنَّمَا أَصْحَابِی مَنِ اشْتَدَّ وَرَعُهُ وَ عَمِلَ لِخَالِقِهِ وَ رَجَا ثَوَابَهُ فَهَؤُلَاءِ أَصْحَابِی" "مَا أَقَلَّ وَ اللَّهِ مَنْ یَتَّبِعُ جَعْفَراً مِنْکُمْ..." به خدا قسم چه کم هستند کسانی که از "جعفر(ع)" پیروی می کنند.
امام صادق علیه السلام آن امامی است که در دوره ی زندگی اش می گویند چهار هزار نفر پای درس ایشان بودند.
حضرت می فرمایند: قسم به خدا چه کم کسانی هستند از شما که از "جعفر(ع)" پیروی کنند.
"انما اصحابی..." اصحاب من دارای خصوصیاتی هستند: مَنِ اشْتَدَّ وَرَعُهُ. شدید الورع و عمِلَ لِخَالِقِهِ عمل کننده برای خدا یعنی عمل ریایی ندارند وَ رَجَا ثَوَابَهُ و امید پاداش از خدا دارد. فَهَؤُلَاءِ أَصْحَابِی اصحاب شدید الورع باید باشند، دارای عمل خالصانه باشند، تا اصحاب جعفر باشند.
اینکه آقا من می گویم مثلا فرض کنید، امام صادق(ع) را دوست دارم. امام کاظم(ع) را دوست دارم و برای امام حسین(ع) می میرم این نظر ماست! آیا امام هم این انتساب را قبول دارد یا نه؟
اگر بحث را در یکی دو جلسه بتوانیم جمع کنیم، ان شا الله می خواهیم راجع به این موضوع صحبت کنیم.
اصحاب امام عصرعلیه السلام چه کسانی هستند؟ اینها باید یک خصوصیاتی داشته باشند راجع به برخی از خصوصیاتشان حالا یا همه خصوصیات یا یکی دو تا ازخصوصیات برجسته اش صحبت کنیم. اگر فرصتی داشته باشیم.
یک پیامی امام باقرعلیه السلام به عنوان سبک زندگی به دوستدارانشان می گویند. شما می گویید ما شیعه هستیم شما می گویید ما محب هستیم؟ شما می گویید ما موالیان اهل بیت هستیم؟ امام پیام رساند امام باقر علیه السلام به شخصی به نام خیثمه. برای خداحافظی شرفیاب محضر حضرت باقر علیه السلام می شود. امام این نکات را به او می فرماید: "ابلغ موالینا السلام، و اوصهم بتقوى الله العظیم، و اوصهم ان یعود غنیهم على فقیرهم، و قویهم على ضعیفهم و ان یشهد حیهم جنازه میتهم، و ان یتلاقوا فى بیوتهم، فان فى لقاء بعضهم بعضا حیوه لامرنا، ثم قال: رحم الله عبدا احیا امرنا، یا خیثمه، انا لا نغنى عنهم من الله شیئا الا بالعمل، و ان ولایتنا لا تدرك الا بالعمل، و ان اشد الناس حسره یوم القیمه رجل وصف عدلا ثم خالف الى غیره"
هر کسی از دوستداران ما را که دیدی سلام من را به آنها برسان "و اوصكم بالتقوالله العظیم" به آن ها توصیه های من را برسان؛ تقوای الهی را رعایت کنند. "غنیهم على فقیرهم" اغنیا حال فقرا را بپرسند،
"و قویهم على ضعیفهم". آنهایی که توانمندند دستگیری کنند از ضعفا. اغنیا یعنی کمک مالی توانمند یعنی کمک آبرویی. یک موقع هست باید به یک کسی پول بدهی. تعبیر به غنی می شود. یک کسی را باید کمک کنیم، استخدام شود، این توانمند است. تفاوت دارد این سه تا. "و ان یشهد حیهم جنازه میتهم" به تشییع جنازه ی اهل ایمان بروید اگر می گویی من موالی امام باقر(ع) هستم تشییع جنازه رفتن اهل ایمان از علائم موالیلان است " و ان یتلاهوا فی بیوتهم" و به زیارت یکدیگر درخانه هایشان بروید "بعضهم بعضا" که این ملاقات شما از یکدیگر احیاء امر ماست " و رحم الله احیا عبدنا" رحمت خداوند بر آن کسی که امر ما را احیا کند.
حضرت فرمودند: موالینا به دوستداران ما بگو "انهم من الله شیئا الا لعنمل" به این دوستداران ما بگو به صرف دوستی ما شما نمی توانید نزد خداوند، بی نیاز شوید دوستی ما درکنار عمل است. باید عمل داشته باشیم.
ما امام حسین را دوست داریم حالا هرچه شد، شد ما امام عصر را دوست داریم هرچه شد نه! حضرت می فرمایند: "لا نعنی عنهم من الله شیئا الا وعمل" ما آنها را از درب خدا بی نیاز نمی کنیم مگر در سایه عملش به صرف دوستی ما نمی توانند اتکا کنند "وانهم لن ینالو ولایتنا الا من ورع" به ولایت ما هم نمی رسند مگر در سایه ی ورع "و ان اشد الناس حسرة یوم اقیامه ثم خالفهو الی قیامه" و بیشترین حسرت خورندگان در روز قیامت کسانی هستند که عدالت را توصیف می کنند ولی عادل نیستند. حضرت می فرماید: حالا که می خواهند خودشان را به ما منتسب کنند، خصوصیت دارند این طور نیست که هر کسی بتواند بگوید من عاشق امام زمان هستم کفایت نمی کند.