شخصیت امام خمینی (ره)

«دوستانی که در دوره قم بودند می دانند که من لااقل دوازده سال در خدمت ایشان تحصیل کرده ام. باز در سفری که به پاریس رفتم، چیزهایی از روحیه این مرد کشف کردم که نه تنها بر ایمان من بلکه بر حیرت من افزود. وقتی که برگشتم، دوستانم پرسیدند چه دیدی؟ گفتم چهار تا «آمن» دیدم:

«آمن بهدفه»؛ به هدفش ایمان دارد، دنیا جمع بشوند نمی توانند او را از هدفش منحرف کنند.

«آمن بسبیله»؛ به راهی که برای هدف خودش انتخاب کرده ایمان دارد. امکان ندارد او را از این راه منصرف کرد، شبیه همان ایمانی که پیغمبر به هدفش و به راه خودش داشت.

«آمن بقومه»؛ دیدم در همه رفقا و دوستانی که من سراغ دارم احدی به اندازه ایشان به روحیه مردم ایران ایمان ندارد. "افرادی به ایشان می گویند" کمی یواش‌تر، مردم دارند سرد می شوند، مردم از پای در می آیند. می گوید مردم این طور نیستند که شما می گویید من مردم را از شما بهتر می شناسم. از همه بالاتر: «آمن بربه». در جلسه خصوصی ایشان به من گفت: فلانی این ما نیستیم که این نهضت را ایجاد کرده ایم، من دست خدا را حس می کنم».