چرایی وچگونگی ارتباط با امام زمان (عج)

ظهور منجی موعود یک اعتقاد عمومی در تمامی ادیان است. کتاب های مقدس آسمانی، چه آنها که بخشی یا تمام آنها وجود دارد و چه آنها که منقولاتی از آنان در کتاب های دیگر آمده است، بشارت داده اند که جهان در سیطره ظلم و فساد نمی ماند؛ بلکه جماعت صالحان به امامت "رهبر موعود" عدل و داد را در گیتی حاکم خواهند کرد.

ریشه دار بودن اعتقاد به مهدی و منجی، موجب آماده بودن مردم اعصار گوناگون برای پذیرش و تبعیت وی شده و می شود. از همین رو، این مفهوم موجب سوءاستفاده فریبکاران و شیادانی شده است که در طول تاریخ با ادعاهای دروغین، خود را مهدی یا از یاران او معرفی کردند تا از رهگذر عقیده پاک مردم به نیات آلوده خویش دست یابند. اتفاقاً بسیاری از این مدعیان، در نقشه خود موفق شده و به مقصود خود رسیده اند؛ چه مدعیان کوچکی که اهداف مالی و رمالی داشته اند، و چه مدعیان بزرگی که توانستند با این ادعا حکومت های عریض و طویل یا مذاهب منحرف دیرپا و گسترده ای برای خویش دست و پا کنند.

همچنین دشمنان اسلام و انسانیت که همواره در ترس از حاکمیت عدل و انسان کامل به سر می برند، از یک سو با ساخته و پرداخته کردن سؤالات و شبهات، تلاش دارند که یا اعتقاد به ظهور منجی را در دل آدمیان سست کنند؛ و از سوی دیگر با تحمیق رسانه ای و ساختن فیلم های سینمایی، چهره ای هولناک از آن مرد الهی بیافرینند!

چرایی و چگونگی ارتباط با امام زمان(عج)

در رابطه با لزوم و ضرورت ارتباط با امام زمانِ اهل هر زمانی، توسط اهل آن زمان، ادله عقلی و نقلی متعددی قابل بیان است؛ که در این گفتار تنها به ذکر یک دلیل عقلی در این زمینه می پردازیم.

این دلیل عقلی مبتنی بر چند مقدمه است:

مقدمه اول: حجت وامام زمانِ هر زمانی به حکم این که امام و حجت آن زمان است، افضل انسانهای آن زمان، برترین انسان وانسان کامل است.

مقدمه دوم: انسان کامل هر زمانی که حجتِ آن زمان است، به حکم کامل بودن به لحاظ انسانیت، اولاً همه کمالات انسانی را دارد و ثانیاً هر کمالی را به نحو اعلی و اشرف از دیگران داراست.

مقدمه سوم: ما برای کسب انسانیت و کمالات انسانی باید با انسان کامل زمان خود ارتباط وجودی پیدا کنیم.

مقدمه چهارم: ارتباط وجودی و روحی با امام زمانِ هر زمانی از طریق "قبول ولایت ایشان" و "ایجاد سنخیت با ایشان" توسط اهل آن زمان صورت می پذیرد.

در نتیجه: ما ازطریق قبول ولایت امام زمان(عج) و ایجاد سنخیت روحی بین خود و ایشان، باید کسب انسانیت و کمالات انسانی بنماییم.

* اقسام ارتباط با امام زمان(عج)

اما در رابطه با اقسام ارتباط با امام زمان باید گفت که به طور کلی ارتباط با امام زمان(عج) در یک تقسیم بندی کلی به چهار قسم تقسیم می شود:

1. ارتباط از طریق ملاقات با حضرت در بیداری

که این ارتباط اگر چه باب آن بسته نیست اولا ظرفیت های روحی ویژه ای می طلبد ثانیا بسیاری از ملاقات هایی که به اسم ملاقات با امام زمان صورت می پذیرد لزوم با حضرت نبوده است بلکه چه بسا ارتباط با یاران خاص حضرت بوده است ثالثا کسی که توفیق ملاقات با حضرت پیدا می کند آن را جار نزده و در نزد همه بازگو نمی کند به قول معروف هرکه را اسرار حق آموختند مهر کردند و دهانش دوختند

2. ملاقات با حضرت درعالم رؤیا:

البته کسی می تواند مطمئن شود شخصی را که در خواب خود دیده حتماً امام زمان(عج) است که چهره آن حضرت را در بیداری دیده باشد و چهره ای که در رؤیا دیده را با چهره ای که در بیداری می بیند منطبق نموده و از طریق انطباق یقین به دیدن چهره و شخص حضرت در خواب پیدا کند.

3. ارتباط با حضرت ارتباط از طریق مکاشفه:

مکاشفه یعنی انصراف روح از بدن دربیداری که منشأ حصول ادراکاتی برای انسان می شود. اما با توجه به این که منشأ مکاشفات ممکن است نفسانی و یا شیطانی باشد یا ملکی و رحمانی در نتیجه مکاشفه هم به نحو مطلق دارای حجیت و اعتبار نمی باشد.

4. ارتباط ارتباط قلبی و روحی:

که از طریق سنخیت روحی بین ما و امام زمانمان برقرار می گردد.

عمده در ارتباط با امام زمان(عج) از این چهار قسم، "ارتباط قلبی" است که سبب پیوند و اتصال وجودی بین ما و امام زمان(عج) می گردد.

* چگونه با امام زمان(عج) ارتباط ارتباط قلبی و روحی پیدا کنیم؟

برای برقراری ارتباط قلبی با حضرت ولی عصر(عج) هم باید به لحاظ "نظری" کارهایی انجام دهیم؛ و هم در میدان "عملی" اقداماتی بکنیم.

در بعد نظری:

1. باید سطح شناخت و معرفت خود را نسبت به امام زمان(عج) بالا ببریم. این کار از طریق مطالعه کتب مستدل و پر محتوی که درباره حضرت نوشته شده قابل انجام است.

2. در قرآن و آیات مربوط به مهدویت بیشتر تأمل کنیم.

3. از طریق مطالعه و تفکر در زیاراتی که توصیه به زیارت اهل البیت (علیهم السلام) و امام زمان(عج) از طریق آنها شده ایم سطح معرفت و شناخت خود را روز به روز، بلکه لحظه به لحظه، افزایش دهیم.

در بعد عملی:

در انجام هر کاری، معیار را رضایت حضرت(عج) قرار بدهیم. معیار رضایت حضرت هم قوانین شرعی و تعالیم الهی است. به تعبیر مرحوم آیت الله «بهجت» در انجام کارها به دفتر شرع نگاه کنیم و فعل و ترک خود را با آن تنظیم نماییم.

و نکته پایانی این که:

مهمتر از این که ما امام زمان(عج) را در بیداری یا خواب و مکاشفه ببینیم آن است که حضرت ما را ببینند. یعنی به گونه ای عمل کنیم که از نظر تشریفی و عنایت خاص حضرت ولی عصر(عج) بهره مند شویم و وقتی حضرت به ما و نامه اعمال ما نگاه می کنند، گل لبخند رضایت بر سیمای دلربای ایشان نقش ببندد.

در پایان ازدرگاه خدای متعال عاجزانه تقاضامندیم که ما و جهان را آماده ظهور ایشان فرموده و توفیق شهادت در رکاب ایشان را نصیب و روزی ما بنماید؛ انه هو السمیع المجیب.