منبرهای یک دقیقه/ ولیّ خدا مثل یک مربّی یا داور فوتبال، شرایط حرکت و پیشرفت مردم را فراهم می‌کند.

ولیّ خدا چه‌کار می‌کند؟ ولیّ خدا مثل یک مربی، در کنار زمین می‌ایستد و این بازیکن‌ها (یعنی مردم) هستند که باید گل بزند. ولیّ خدا گاهی مثل داور وسط زمین قرار می‌گیرد اما در بازی دخالت نمی‌کند و حتی اگر توپ هم به سمت او برود، پایش را برمی‌دارد که توپ به پایش نخورد. این بازیکن است که باید بازی کند. البته گاهی داور جلوی خطّ قرمزها را می‌گیرد. مثلاً اینکه «تو خطا کردی لذا کارت قرمز به تو می‌دهم» برای اینکه بازی به‌هم نخورد.

می‌گویند «اشتباهات داوری را هم باید پذیرفت.» چرا؟ چون داور که معصوم نیست و علم غیب هم ندارد یک زاویه‌ای ایستاده است  که فکر می‌کند گل شد. می‌گوید گل است، گل را قبول می‌کنند. (البته اخیراً یک سیستم‌های جدید بازبینی آمده است برای اینکه به داور کمک کند) چرا باید نظر داور را پذیرفت؟ می‌گویند مهم این است که هیجان بازی گرفته نشود. مهم این است که اصالت بازیکن‌ها گرفته نشود. امام هم این‌گونه است. امام گاهی نقش داور را بازی می‌کند. گاهی نقش مربی را بازی می‌کند. گاهی نقش پشتیبانی‌کنندۀ تیم را بازی می‌کند. گاهی نقش محافظ تیم را بازی می‌کند.