حجت‌الاسلام قرائتی: قرآن همانند وصیت‌نامه پدر باید دائماً خوانده شود

نشست سراسری مسئولان دفاتر نهاد و مدیران گروه‌های معارف اسلامی دانشگاه‌ها در سال جاری به مناسبت ماه مبارک رمضان، صبح روز، یکشنبه ۲۲ فروردین‌ماه از سوی نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها برگزار شد.
 
حجت‌الاسلام والمسلمین محسن قرائتی، رئیس ستاد اقامه نماز در این نشست اظهار کرد: در قرآن آمده است: «وَمَا كَانَ لِبَشَرٍ أَنْ يُكَلِّمَهُ اللَّهُ إِلَّا وَحْيًا أَوْ مِنْ وَرَاءِ حِجَابٍ أَوْ يُرْسِلَ رَسُولًا فَيُوحِيَ بِإِذْنِهِ مَا يَشَاءُ ۚ إِنَّهُ عَلِيٌّ حَكِيمٌ؛ و هیچ بشری را یارای آن نباشد که خدا با او سخن گوید، مگر به وحی (و الهام خدا) یا از پس پرده غیب عالم (و حجاب ملکوت جهان) یا رسولی (از فرشتگان عالم بالا) فرستد تا به امر خدا هر چه او خواهد وحی کند، که او خدای بلند مرتبه حکیم است» (شوری / ۱۵۱) معنای این آیه استفاده از همین فضای مجازی است. در زمینه توسعه فعالیت‌های قرآنی و معارفی هم زیرساخت، خود ما هستیم. فرض کنید نهاد رهبری یا دانشگاه نبود، سوال این است که خود ما چه کاری می‌کردیم.
 
وی ادامه داد: دانشگاه همانند نور خورشید است که باید از آن استفاده کنیم، اما به آن خیره نشویم. استاد دانشگاه حدود سی سال تدریس می‌کند و در نهایت روزی بازنشسته می‌شود و معمولاً برای مدرک و حقوق می‌آید، اما روحانی مسجد هفتاد سال در آنجاست و برای خدا کار می‌کند. دانشگاه در طول سال شاید ۱۵۰ روز فعال باشد، اما مسجد همیشه باز است.
 
حجت‌الاسلام قرائتی تصریح کرد: بنده سی سال رئیس نهضت سوادآموزی بودم که معاون وزیر آموزش و پرورش محسوب می‌شود، اما یک مرتبه هم با عنوان معاون وزیر امضا نزدم، بلکه همیشه با عنوان محسن قرائتی امضاء می‌کردم. مرحوم علی‌اکبر پرورش، قبل از انقلاب که لیسانس داشت، جلسات مختلفی به صورت رایگان برای جوانان می‌گذاشت، چراکه فراموش نکرده بود که چه جوهری دارد و خود را به خوبی می‌شناخت. قرآن می‌فرماید: «وَمَا يَسْتَوِي الْبَحْرَانِ هَٰذَا عَذْبٌ فُرَاتٌ سَائِغٌ شَرَابُهُ وَهَٰذَا مِلْحٌ أُجَاجٌ ۖ وَمِنْ كُلٍّ تَأْكُلُونَ لَحْمًا طَرِيًّا وَتَسْتَخْرِجُونَ حِلْيَةً تَلْبَسُونَهَا ۖ وَتَرَى الْفُلْكَ فِيهِ مَوَاخِرَ لِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ؛ و هرگز آن دو دریا که آب این یک شیرین و گوارا و آن دگر شور و تلخ است، یکسان نیستند، با وجود این شما از هر دو، گوشت تازه تناول می‌کنید و زیورها (چون لؤلؤ و مرجان) از آن استخراج کرده که در پوشیده و زیب و زیور تن می‌سازید، و در آن کشتی‌ها روان بینی تا از فضل خدا (کسب و تجارت کرده و روزی) طلبید و باشد که شکرگزار (نعمتش) گردید» (فاطر/ ۱۲) در واقع خداوند می‌فرماید کاری به شوری یا تلخی آب نداشته باشید، بلکه قایقرانی و غواصی را یاد بگیرید، چراکه اگر بلد باشید در هر دوی آنها می‌توانید کار خود را انجام دهد.
 
رئیس ستاد اقامه نماز افزود:‌ باید خودمان را قرآنی کنیم. اگر چاه خشک شود و با سطل در آن آب بریزید، فایده‌ای ندارد، بنابراین باید خودتان تصمیم بگیرید چه کاری انجام دهید. ما دو شفیع داریم که یکی ممکن است شفاعت ما را کند یا نه، اما شفاعت قرآن قطعی است. پیامبر ما از مظلومیت اهل بیت(ع) شکایت نمی‌کند، اما از مهجوریت قرآن شاکی است. ما نیازمند تفسیرهای مختلف از قرآن و همچنین رشته‌های گوناگون علوم قرآنی هستیم. همچنین انس با قرآن باید افزایش پیدا کند. برخی از ما انس با قرآن نداریم، در حالی‌که کتابی مقدس است، بنابراین باید تصمیم جدی در این زمینه بگیریم، نه اینکه به دنبال بخشنامه و ابلاغیه باشیم، چراکه این موضوع به جوهر خودمان مربوط است.
 
وی ادامه داد: کتاب انسان را دانشمند نمی‌کند، بلکه جوهر باعث رشد انسان می‌شود. می‌توانیم از تعطیلات هم استفاده کنیم، چراکه فرصت مناسبی برای عبادت و خودسازی است. اگر بتوانید در دانشگاه با چند دانشجوی مذهبی رفیق شوید و با آنها شنا، کوهنوردی و ... بروید، فرصتی برای توسعه فعالیت‌های دینی و مذهبی است. از سوی دیگر، دو اشکال در مواجهه با قرآن وجود دارد؛ یکی اینکه تفسیر را مستحب می‌دانیم، در حالی‌که معتقدم تفسیر واجب است، چراکه خداوند برای مستحب، آدم را توبیخ نمی‌کند. دوم این است که تفسیر را علم نمی‌دانیم، به خاطر همین برخی خود را استاد کلام یا ... می‌دانند، اما کسی نمی‌گوید من استاد تفسیر هستم.
 
حجت‌الاسلام قرائتی افزود: قرآن برای ما همانند وصیت‌نامه است و ما باید همگی آن را بخوانیم، همانگونه که هر کسی باید وصیت‌نامه پدر خود را بخواند. همین مسئله کرونا نیز فرصتی برای ماست تا به ترویج معارف دینی بپردازیم. از سوی دیگر نیازمند یک نهضت در توسعه معارف قرآنی هستیم و باید بدانیم راجع به هر مسئله‌ای که نیاز داشته باشیم در قرآن مطلب وجود دارد و تا می‌توانیم از معارف آن بهره ببریم.  

منبع: ایکنا