آرزوی شهید مدافع حرم برای دخترش چه بود؟

شهید مدافع حرم مجتبی کرمی، 20 آذرماه سال 1365 در خانواده‌ای مذهبی در روستای «کهنوش» از توابع شهرستان «تویسرکان» استان همدان دیده به جهان گشود. علت آن که نامش را «مجتبی» گذاشته بودند، به خاطر عشق و ارادت خالصانه پدر بزرگش به کریم اهل بیت امام حسن مجتبی‌(ع) بود. از همان دوران کودکی، پابه‌پای پدرش «حاج هاشم»، با مکتب اهل‌بیت‌(ع) آشنا شد و به عنوان یکی از بچه‌های فعال مسجد امام حسن مجتبی‌(ع) روستای کهنوش شناخته شده بود. این جوان ولایت‌مدار در سال 1382 به همراه پدر و مادرش به شهر همدان مهاجرت کرد و در اوج جوانی، مسیر و راه خود را انتخاب نمود، تا اینکه لباس پاسداری بر تن کرد و جذب سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شد تا پاسداری سروقامت، برای حفظ ارزش‌های انقلابی و دینی باشد. این جوان رشید، در مهرماه سال 1394 و در آستانه ماه محرم‌الحرام، برای دفاع از حرم حضرت زینب‌(س) و مبارزه با گروهک‌های تروریستی و تکفیری، عازم جبهه‌های نبرد در سوریه شد. وی سرانجام در 25 مهرماه سال 1394 در عملیات آزادسازی حومه «حلب» بر اثر اصابت گلوله تک‌تیراندازهای گروه تروریستی داعش، به فیض شهادت نائل آمد و آسمانی شد.

در وصیت‌نامه شهید مدافع حرم مجتبی کرمی آمده است: «اکنون که باب جهاد در راه خدا به امر ولی و مولایم ابلاغ شده، عازم نبرد می‌شوم. به دختر سه ساله‌ام ریحانه جان بگویید که دوستش داشته و دارم ولی دفاع از حرم حضرت زینب‌(س) و دردانه سه ساله امام حسین‌(ع) واجب بود. خیلی دوست داشتم که دخترم ریحانه حافظ قرآن شود. اگر امکان داشت برایش مهیا کنید.»

منبع: جهان