شعر/ ماه صفر که ماه عزا،ماه ماتم است

ماه صفر که ماه عزا،ماه ماتم است
ایّام سوگواری ارباب عالم است
داغ حسین سینه ی ما را فشرده است
ماه صفر ادامه ی ماه محرّم است
شکر خدا که از غم آقای بی کفن
چشمم شبیه چشمه ی جوشان زمزم است
هر کس برای خون خدا گریه می کند
مزدش به دست بانویی است که قدش خم است
سی روز شد که از غم او گریه می کنیم
این رزق چند روزه دوباره فراهم است
هر دیده ای که لایق اشک حسین نیست
اشک حسین حاصل هر قلب پُر غم است
ما را حسین کرده جدا بهر ماتمش
لطف و عطای به گدایش دمادم است
هر روز و شب زیارت مخصوصه ی حسین
بر زخم قلب غمزده مانند مرهم است
هر کس که دید گوشه ای از روضه های او
گر خون چکد ز چشم ترش باز هم کم است
زینب اگر چه خسته ی رنج اسارت است
امّا ز داغ کرب و بلا قامتش خم است