چشم‌به راهی برای منجی مسئله‌ای بین‌المللی است/ انتظاری که به ظهور ختم می‌شود

حجت الاسلام «جواد نصرالله‌پور»، کارشناس مرکز تخصصی مهدویت در سلسله مطالبی در کانال تلگرامی «مهدویت و انتظار» به شرح و آموزش مباحث مهدویت پرداخته است. در ادامه مشروح جلسه «مفهوم، انواع و ابعاد انتظار» مرور می شود:

دوران غیبت امام زمان(عج) عصر انتظار است و شیعه با امید به آمدن امام زمان(عج) شور و نشاط و آمادگی خود را حفظ و سختی ها و دشمنی ها را بر خود هموار و آسان می کند. به امید و آرزوی ظهور که همیشه و هر جا برای معتقدان به حضرت ولیعصر(عج) نجاتبخش و راهگشا بوده، انتظار می گویند انتظاری که مرهمی بر زخم فراق شیعیان است، انتظار به معنای آماده شدن برای استقبال از ظهور است، انتظار سبک زندگی و راه و رسم زندگی در دوران غیبت حضرت ولیعصر(عج) است.

به تعبیر برخی بزرگان انتظار استراتژی شیعیان برای عصر غیبت(ع) است که توسط پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) طراحی شده و ابعاد فردی، خانوادگی، اجتماعی، سیاسی و ... را شامل می شود.

معانی انتظار

برای انتظار معانی متعددی بیان شده است، در لغت انتظار به معنای چشم‌به‌راهی است، البته انتظار امام زمان(عج) فقط حالت درونی و روحی روانی نیست بلکه این انتظار درونی و چشم به راهی درباره امام عصر(عج) به بیرون سرایت کرده و منشا اقدام و حرکت می شود؛ چنین انتظاری صحیح است نه گوشه نشینی و دست روی دست گذاشتن و گریه و ندبه کردن؛ در روایات از انتظار به افضل اعمال و عبادات و جهاد امت تعبیر می شود این یعنی انتظار چشم به در دوختن و حسرت خوردن نیست بلکه توام با شورآفرینی و انقلاب برپا کردن است، کسی که در انتظار مهمانی عزیز است سر از پا نمی شناسد محیط را آماده و موانع را مرتفع می کند و درصدد پذیرایی برمی آید. البته انتظار به تناسب اهداف تعریف می شود، مثلا عملیات کاشت و داشت برای برداشت محصول نوعی انتظار است و زمانی انتظار برای تشکیل حکومت دینی است چنان که امام خمینی(ره) از سال 42 تا 57 کادرسازی، افشاگری و روشنگری کردند و طرح ولایت فقیه را آماده و عرضه کردند که این هم نوعی انتظار است.

اما ما در عصر غیبت منتظر رویدادی بی نظیر هستیم که سبزی و خرمی آن روزگار نمونه نداشته، قرار است دورانی را تجربه کنیم که زیبایی های آن هرگز درک نشده یعنی درک آرمانشهر مهدوی؛ در این عصر انتظار است که 313 یار راستین امام مهدی(عج) تربیت می شوند و میلیون ها همراه و سرباز ایشان نیز آماده ظهور خواهند شد.

امام صادق(ع) فرمودند: آیا شما را آگاه نکنم از چیزی که خداوند بدون آن هیچ عملی را از بندگان قبول نمی کند؟ سپس ادامه دادند: گواهی به یگانگی خدا و نبوت پیامبر اسلام(ص) و اقرار به آنچه خدا امر کرده و ولایت ما اهل بیت(ع) و برائت از دشمنان ما و تسلیم شدن در برابر امامان معصوم(ع) و ورع و پرهیزگاری و انتظار قائم(عج) ما اهل بیت(ع)!

از این رو، انتظار فرج ویژگی های خاصی دارد؛ مسئله انتظار مسئله ای کاملا فطری است و همه اقوام و ملت ها و امت های دنیا منتظر هستند تا یک منجی الهی بیاید و آنها را نجات دهد اما انتظار شیعه، ویژه است از ابتدای عالم خلقت آغاز شده و انبیاء و اولیاء وعده ظهور مهدی آل رسول(ص) را داده اند، امام صادق(ع) فرمودند: اگر من زمان مهدی(عج) را درک می کردم همه عمرم به او خدمت می کردم! این انتظار مصلح، جهانی و بین المللی و در فطرت بشر است. حضرت مهدی(عج) همان آقایی است که عدالت و عمران و آبادانی و امنیت و صلح و عقلانیت را برای بشریت به ارمغان می آورد و بساط فسادهای اخلاقی، سیاسی و اجتماعی را از دنیا البته با کمک انسان ها جمع می کند چنین انتظاری در انسان شوقِ همراهی و انگیزه حرکت ایجاد و او را از افسردگی و پوچی و یاس رها می کند چون این چشم انتظاری امیدبخش است، بنابر این، انتظار به وسعت همه تاریخ است و ریشه در فطرت و روح و جان انسان دارد و هیچ انتظاری با آن قابل مقایسه نیست.

ابعاد مختلف انتظار فرج

این ابعاد باید بررسی شود تا دچار مسیر انحرافی نشویم و به انتظار مدنظر روایات دست یابیم؛ انتظار ابعاد سیاسی هم دارد و در همه ابعاد حیات آدمی اعم از اقتصادی، اعتقادی، فرهنگی و ... تاثیرگذار است.

لازمه انتظار صحیح آن است که منتظر بنیان های اعتقادی و فکری خود را تقویت کند تا در دام مدعیان و دروغگویان نیفتد، مثل احمدالحسنی که خود را یمانی معرفی می کند و مبنای کارش هم بر ورد و علوم غریبه است!! کسی که بنیان های فکری اش را تقویت نکرده باشد به این چالش ها مبتلا می شود؛ امام باقر(ع) می فرمایند: روزگاری بر مردم می آید که امام آنها غایب می شود، خوشا به حال آنان که در آن زمان بر امر (ولایت) ما ثابت و استوار بمانند. این یعنی باید خود را در برابر شبهات واکسینه کنیم.

انتظار در بعد عملی به همه رفتارهای ما جهت می دهد اعم از تفریح، خور و خواب، مهمانی، عزاداری و ... برای مثال وقتی ولی فقیهِ زمان قمه‌زنی را نامشروع می داند اگر آنگاه فردی به این امر اقدام می کند انتظار عملی را زیر پا گذاشته است.

انتظار اگر واقعی باشد و اگر در سنگر انتظار وارد شده باشیم همه اعمال و رفتار ما اعم از تعامل ما با اطرافیان و اخلاق ما تا موسیقی‌ای که گوش می دهیم و نوع رفتار با محرومان و گرفتاران امام زمانی خواهد شد ... منتظر باید در عمل زمینه ظهور را فراهم کند برای همین در بعد فردی و اجتماعی درصدد اصلاح برمی آید و با افراد دارای فضایل اخلاقی معاشرت می کند هم به تقویت جسمی و بدنی خود توجه دارد و هم در بعد روحی معنوی خود را تقویت می کند. امام صادق(ع) فرمودند: هركس دوست دارد كه از اصحاب قائم(عج) باشد بايد كه منتظر باشد و ورع را پيشه سازد و به محاسن اخلاق عمل كند. این روایت در الغیبه نعمانی آمده است.

انتظار انسان را از محدوده شخصی بیرون برده و با همه جامعه مرتبط می کند، منتظر طرح و برنامه و فعالیت اجتماعی دارد و نسبت به فسادهای اخلاقی اجتماعی بی تفاوت نیست و درصدد آماده سازی جامعه برمی آید چون شرط ظهور، آمادگی جامعه است.

منتظر مصلح باید صالح باشد، باید در عمل و اقدام و زندگی فردی و اجتماعی، در سیاست و انتخابات و ... رضایت امام زمان(عج) را در نظر بگیرد؛ انتظار یک جریان مبارک و نورانی است که در همه مویرگ های حیات انسان جاری است و به زندگی او رنگ و بوی مهدوی می دهد آنگاه است که نماز ما هم فرق می کند، صبر ما در گرفتاری ها افزایش می یابد ... منتظر امام زمان(عج) ولایتمدارتر و برای خلق خادم‌تر می شود با این نگاه دیگر وظایف منتظران سنگین نخواهد بود و عمل به وظایف انسان منتظر شیرینی خاصی به زندگی ما می دهد.

اینکه انسان بداند امیر قافله عشق، حجت الله فی العالمین، آقا و پدر و صاحب شیعه و فرزند امام حسین(ع) او را برای سربازی خود در نظر گرفته است، چقدر شورآفرین و امیدبخش است ... ایشان چشم انتظار است که ما سمت‌شان برویم، با این نگاه خدمت کردن آسان می شود همچنین است حلال خوری و پرهیز از حرام.

منبع: شبستان