مجلس روضه میراثی در فاطمیه که 100 سال قدمت دارد
مجالس عزاداری فاطمیه در میان هیأتیها حال و هوای خاص و عجیبی دارد. در این ایام، مجلس برپا کردن و یا در روضه شرکت کردن، توفیقی است که معتقدند نصیب هرکس نمیشود. در ایام عزاداری محرم حال و هوای شهرها و خانهها حزنانگیز میشود و بسیاری در مجالس عزاداری شرکت میکنند، اما انگار فاطمیه زمان روضه خصوصیترها و دعوتشدههاست. شاید برای همین باشد که مجالس روضههای خانگی در این ایام پررنگتر و پرشورتر است.
مجلس روضهای با قدمت یک قرن
یکی از مجالس عزاداری باسابقه تهران در ایام شهادت حضرت زهرا(س) در روایت ۹۵ روزه، روضه خانگی بیت مرحوم حجتالاسلام شیخ قاسم حرمی است. این روضه نزدیک به ۱۰۰ سال یعنی یک قرن قدمت دارد و هرساله در این این مجلس، روضه ۱۰ روزه برپا شده است. حمیدرضا حرمی، نوه آن مرحوم که اکنون مسئولیت برپایی روضه را برعهده دارد، میگوید: «پدربزرگم مرحوم قاسم حرمی سالها پیشنماز حرم امام حسین(ع) و حرم حضرت عباس(ع) بود که در آن زمان روزها از کربلا به نجف میرفت تا در بیت مراجع حاضر آن زمان در این شهر همچون امام خمینی(ره)، مرحوم مرعشی، مرحوم نجفی و ... روضه بخواند و بعد به کربلا بازمیگشت تا نماز را در حرم اقامه کند.»
فامیلی حرمی از کجا آمد؟
انتخاب فامیلی این خانواده ماجرای جالبی دارد. حرمی میگوید: «پدربزرگم بعد از چند سال تصمیم میگیرد به ایران بازگردد. البته به واسطه دوری از حرمهای شریف بسیار ناراحت بوده است. مرحوم آیتالله سیبوی یک بیت شعر در وصف پدربزرگم میسراید؛ براین اساس: «غم مخور ای حرمی کز زحرم دور شدی/ هرکجا نام حسین است، میان حرمی» و به او توصیه میکند حتماً لقب و فامیلی حرمی را برای خودت انتخاب کن. با این توصیه و انتخاب از همان زمان خانواده ما مشهور به حرمی میشود و این نام فامیلی ماست.»
وعاظی که در این روضه ۱۰۰ ساله منبر رفتهاند
مرحوم حرمی حدود سالهای ۱۳۰۰ یا ۱۳۰۲ راهی تهران میشود و در منطقه قناتآباد تهران (حوالی خیابان مولوی) خانهای برای خود تهیه میکند و از همان سال هم در ایام فاطمیه و روایت ۹۵ روز، مجلس روضه خانگی برپا میکند. نوهاش میگوید: «این روضه از آن سال به مدت ۱۰ روز صبحها در خانه پدربزرگم آغاز شد و همواره منبریها و مداحان سرشناس در آن حضور پیدا میکردند. در این روضه خانگی، مرحوم فلسفی، مرحوم شجاعی، مرحوم مهدوی کنی، آیتالله امامی کاشانی، مرحوم مقدسیان و بسیاری دیگر منبر رفتند و امثال مرحوم حاج محمد علامه و دیگر بزرگان روضه خواندهاند.»
خانه پدری که ۱۰۰ سال است میزبان روضه حضرت زهراست
شیخ قاسم سه پسر داشت؛ مرحوم حاج حسن و حاج محمدحسین حرمی دو فرزندش سالها در همین منزل زندگی کرده بودند. مجلس روضه آنها هم همواره در همین خانه برگزار شده است. این خانواده هیچ سالی اجازه نداده است حتی یک روز تعداد روزهای این روضه کم شود یا تغییر کند.
به حال و هوای خانه نگاه میاندازم و میپرسم این خانه بازسازی شده است. پس چگونه بازسازی کردید که روضه هم تعطیل نشود؟ حرمی میگوید: « پدربزرگم سال ۱۳۵۴ از دنیا رفت و از آن سال عمو و پدرم مسئول برگزاری این روضه شدند. سال ۹۰ این ساختمان را بازسازی کردیم، اما پدرم اصرار داشت باید این روضه در همین مکان برگزار شود. در آن سال روند ساخت خانه را برای ۱۰ روز متوقف کردیم و در همان فضای خانه نیمه ساز، سیاهی زدیم و فرش انداختیم تا روضه در همین مکان برگزار شود. این خانه سابقه برگزاری ۱۰۰ سال روضه شهادت حضرت زهرا(س) را دارد.»
روضهای که میراث خانوادگی است
سال ۹۵ حاج حسن حرمی از دنیا رفت و سال ۹۹ هم حاج محمدحسین حرمی به دلیل ابتلا به کرونا درگذشت. امروز این روضه خانوادگی که به گفته اهل خانواده، میراث این فامیل است به سومین نسل حرمیها رسیده است. حمیدرضا میگوید: «پدرم سابقه مدیریت در رادیو تهران و شبکه ۵ تلویزیون را داشت و از جمله مدیران پیشکسوت سازمان صداوسیما محسوب میشد. با تمام سمتها و مشغلههایی که داشت، اما درباره برگزاری این روضه خانگی حساسیت داشت و خط قرمزش محسوب میشد. او ۱۰ روز با تمام مسئولیتهایش صبح تا ظهر در خانه میماند، روضه را برگزار میکرد و بعد به محل کار میرفت و به جبرانش تا دیروقت کار میکرد. این روضه میراث خانواده ماست و انشاءالله توفیق داشته باشیم، نسل به نسل ادامه دهیم و این توفیق نوکری حضرت زهرا(س) در خانواده ما باقی بماند.»
خانمی که هرسال چراغ اول این روضه را روشن میکند
این روضه ۱۰۰ ساله به برکت و مدد ذوات مقدسه از جمله حضرت زهرا(س) گرهگشاییهای بسیاری هم داشته است. حرمی میگوید: «سالها پیش، خانمی در مجلس ما حضور پیدا میکند و به گفته خودشان حاجتی داشتهاند که از بستر این روضه و توسل به مادر سادات حاجتروا میشوند. این خانم که مدتی هم برای زندگی به کانادا رفت، با واسطههایی به خانواده ما مرتبط شد و سالهاست یک ماه پیش از شروع این مجلس روضه و بدون اینکه یک مرتبه او را حضوراً دیده باشیم، مبلغی را برای برپایی این روضه کمک میکند. پول واریزی این خانم هرسال گویی کلید روشن شدن چراغ این روضه شده است. او میگوید دوست دارد نمکی در این آش هرساله بریزد.»
به همسرم بگویید شفایش را گرفتم
حرمی عنایت دیگری هم از این روضه برای خانواده خود نقل میکند و میگوید: «مادرم ۱۰ سال پیش دچار عارضه سکته شد. در این سالها برای انجام برخی از امور دچار مشکل بود. سال گذشته و بعد از درگذشت پدرم، خواب او را دیدند که گفته بود: به فلانی بگویید من شفایش را از حضرت زهرا(س) گرفتم. امسال خودش بساط روضه را آماده کند. واقعاً هم اینطور شده است و مادرم امسال الحمدلله سرپا شدند و مشغول آمادهسازی بساط روضه هستند.»
امسال روضه شبها برپاست
برپایی مجلس یک روضه جدای از هزینههایش نیازمند همت و تلاشهایی است که اگر عشق و علاقه وافر به ذوات مقدسه وجود نداشته باشد، شاید دوام و قدمتش به چندسال هم نرسد. خانواده حرمی نسل به نسل عشق و علاقهشان به حضرت زهرا(س) کم که نشده، افزایش هم داشته است؛ طوری که یک قرن است، توفیق برپایی این روضه را دارند. نوه مرحوم قاسم حرمی میگوید: «این روضه خانگی از امسال شبها بناست برگزار شود. همان یک دهه هم روضه برپاست. حاج امیر کریمی و حاج حسنآهنسازان پیشمنبرخوان هستند و حججاسلام موسوی اصفهانی و محبی منبر میروند و حاج حسین زبده هم مرثیهخوان است.»
این مجلس از شب گذشته سه شنبه ۱۴ دیماه به مدت ۱۰ شب از ساعت ۱۸:۳۰ تا ۲۰:۴۵ در بازارچه قناتآباد، کوچه غلامیان برپا شده است. این بازارچه را در خیابان مولوی، روبروی بانک گارگشایی میتوانید پیدا کنید.
افزودن دیدگاه جدید