غفلت از جایگاه ام‌المؤمنین در شعرآیینی امروز/ ما عاقبت به خیرِ دعای خدیجه‌ایم

کد خبر: 113180
شاعر آیینی کشورمان با اشاره به مغفول ماندن زوایای زندگی حضرت خدیجه سلام‌الله علیهما می‌گوید: کار فرهنگی مناسبی برای این بانوی اسلام نشده است؛ در حالی که ما عاقبت به خیرِ دعای خدیجه سلام الله علیهما هستیم.  
وارث

در میان شخصیت‌های مؤثر در تاریخ اسلام آن‌طور‌که باید و شاید‌ به جایگاه بانوان پرداخته نشده و شناخت عموم مردم از برخی شخصیت‌های تاریخ‌ساز در حد یک نام باقی مانده است.

حضرت خدیجه سلام‌الله علیهما یکی از بانوان مؤثر صدر اسلام است که همراهی‌اش با پیامبر گرامی اسلام در شرایط سخت و ‌طاقت‌فرسا، جایگاه خاصی به وی بخشیده است؛ چنان که مقام معظم رهبری درباره مقام ایشان می‌فرمایند: «جناب خدیجه(س) حقیقتاً مظلوم است به خاطر این که شرف همسری پیامبر درباره ایشان دارای ارزش مضاعف است، دیگران مشرف به شرف همسری پیغمبر شدند؛ لکن رنج‌هایی را که پیغمبر در عمده زمان رسالت به آنها مبتلا بودند این رنج‌ها را ندیدند، ۱۰ سال در مدینه بود،عزت بود، احترام بود و زندگی راحت نسبت به آن دوره بود.»

زوایای گوناگون زندگی حضرت خدیجه(س) مغفول مانده است

‌محمود تاری، از شاعران آیینی پیکسوت کشورمان با بیان اینکه جایگاه حضرت خدیجه سلام‌الله علیهما در ر شعر آیینی امروز مغفول مانده است، می‌گوید: مقام معظم رهبری هم نسبت به این موضوع تاکید داشتند که ایشان غریب مانده و ما به اندازه کافی به شخصیت و زوایای گوناگون زندگی این بانوی بزرگوار که حق حیات به گردن همه مسلمانان دارد، نپرداخته‌ایم.

وی با اشاره به اینکه متاسفانه در حوزه شعر هم آن گونه که شایسته است درباره ام‌المومنین کار نشده است و شعرا کم‌کاری کرده‌اند، می‌افزاید: ایجاد بستری برای تولید آثار ادبی و هنری با موضوع ‌شخصیت‌هایی مانند حضرت خدیجه(س) را ضروری است.

‌وی با بیان اینکه در‌ گذشته آثار بیشتری ‌درباره شخصیت ایشان سروده می‌شد، ولی در بین اشعار ‌آیینی معاصر کمتر شاهد چنین کارهایی هستیم، می‌گوید: ‌شعرهایی هم ‌که وجود دارد، آن گونه نیست که شخصیت حضرت خدیجه سلام‌الله علیهما‌ را به خوبی بیان کند و در بسیاری از موارد در حد نام بردن از ‌‌ایشان محدود مانده است. در حالی که ایشان یار پیغمبر و از افراد مؤثر در تاریخ اسلام بوده‌اند و بازتاب این تأثیر را در ‌اشعار نمی‌بینیم.‌

‌فعالیت‌های ادبی باید مستمر باشد

این شاعر آیینی با اشاره به اینکه ما عاقبت به خیر دعای حضرت خدیجه هستیم، ‌‌می‌‌افزاید: مراکز فرهنگی مانند سازمان فرهنگی ‌هنری شهرداری تهران می‌توانند در چنین حوزه‌هایی که کمبود ‌داریم، ‌وارد شوند و برای تولید آثار ادبی با این موضوعات ‌فراخوان دهند. ‌ضمن اینکه نباید در شعر متوقف بمانیم.

‌وی با بیان اینکه برای ‌شناساندن حضرت خدیجه سلام‌الله علیهما‌ ‌به نسل تازه، آثار تاریخی، ‌پژوهشی و داستانی هم لازم است، می‌گوید: ‌‌شعر بیشتر یک کار ذوقی و شامل آرایه‌های ادبی مانند تشبیه و استعاره و چگونگی ‌چینش واژه‌هاست، در حالی که در وهله اول باید اطلاعات ‌تاریخی را به گوش مخاطب برسانیم.

‌تاری با اشاره به اینکه ‌در حوزه شعر‌‌ ‌هم نباید به کارهای مناسبتی و سالی یک بار اکتفا کرد و چنین فعالیت‌هایی باید ادامه‌دار باشد، می‌افزاید: ‌‌اصل کار بسیار خوب ‌است، ولی نباید به مناسبت‌ها بسنده کنیم. نکته دیگر این است ‌که جوانان مستعدی داریم که چون در باندها و گروه‌های ‌دوستانه شاعران جایی ندارند، دیده نمی‌شوند و این موضوع ‌باعث شده کارهای آیینی نو به اندازه کافی تولید نشود. سازمان ‌فرهنگی هنری می‌تواند این انحصار را از بین ببرد و با تشکیل ‌یک کمیته شعر و ادبیات،‌ ‌استعدادهای جوان را شناسایی و ‌هدایت کند. چاپ آثار چنین استعدادهایی می‌تواند جریان شعر ‌امروز را متحول کند.
منبع: فارس


افزودن دیدگاه جدید

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید در وب سایت منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.