شرح دعای روز بیست و چهارم ماه رمضان؛ انکار ولایت امیر المؤمنین (ع)؛ مستوجب خشم الهی

«اللَّهُمَّ انّی اسْئَلُکَ فیهِ ما یُرْضیکَ، وَاعُوذُ بِکَ مِمَّا یُؤْذیکَ، وَاسْئَلُکَ التَّوْفیقَ فیهِ لِأَنْ اطیعَکَ وَلا اعْصِیَکَ، یا جَوادَ السَّآئِلینَ»

«خدایا در این ماه اسباب خشنودیت را از تو می‌خواهم و از آنچه تو را می‌آزارد به تو پناه می‌برم و توفیق در اطاعت و عدم نافرمانیت را از تو می‌خواهم؛ ای بخشنده درخواست کنندگان»

شرح دعای روز بیست و چهارم ماه رمضان از منظر آیت الله مکارم شیرازی:

هیچ چیزی برای انسان لذّت بخش‎تر از این نیست که احساس کند محبوب عزیز و دلبند و والا مقامش از او راضی است، این احساس رضایت آنچنان نشاطی به انسان می‎بخشد که با هیچ چیز برابر نیست

آری لذّت درک رضای محبوب، از بزرگترین لذّات معنوی است، لذّتی آمیخته با احساس شخصیت و ارزش وجودی، چرا که اگر ارزش و شخصیتی نداشت از سوی محبوب بزرگش پذیرفته نمی‌شد.

اینگونه است که در کلام وحی می‌خوانیم:« وَ رِضْوانٌ مِنَ اللَّهِ اکْبَرُ؛ و رضا و خشنودی خدا از همه این‎ها برتر است»

در زیارت جامعه کبیره منکران ولایت، مغضوب خدا محسوب می‌شوند:«وَعَلی مَنْ جَحَدَ وِلایَتَکُمْ غَضَبُ الرَّحْمنِ؛و بر منکران ولایت شماست خشم و غضب خداوند»

این‌گونه است که حضرت زهرا (س)، در جمع زنان مدینه، نسبت به منکران ولایت علی (ع) اظهار تنفر و انزجار شدید می‌کند.

چرا که آنان از این امتحان بزرگ پیروز بیرون نیامدند و رو سفید نشدند و چه خوش بود که «محک های تجربه» به میان آید تا آن‌ها که «غش» دارند، سیه روی شوند و چه خوب است که کوره های داغ امتحان بر پا شود تا «سیاه سیم و زر اندود» باطن خود را آشکار سازد.

ولایت پذیری به مثابۀ اطاعت از خدا

اطاعت و فرمانبرداری مخصوص خداست، ولی اطاعت پیامبران و امامان از آن‌جا که آن‌ها مبلّغ احکام خدا هستند لازم است؛ لذا اطاعت آن‌ها در حقیقت اطاعت خداست.

اینگونه است که خداوند در قرآن کریم، روی مساله «حب فی اللَّه و بغض فی اللَّه» و ولایت اولیای حق تکیه کرده و بعد از بیان مساله «ولایت»، به وجوب اطاعت خدا و اطاعت رسول و آن کس که در حال نماز زکات می پرداخت امیرمؤمنان (ع) حکم می‌دهد و می‌فرماید: «وَ مَنْ یَتَوَلَّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ الَّذِینَ آمَنُوا فَإِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغالِبُون؛ کسانی که ولایت خدا و پیامبر او و افراد باایمان را بپذیرند، پیروزند؛ (زیرا) حزب و جمعیّت خدا پیروز است. بنابراین خط حزب اللَّه همان خط ولایت و بریدن از غیر خدا و پیامبر و اوصیای او است.

و یا در حدیثی از رسول خدا (ص) می‌خوانیم که «اصحاب الجنة» را به کسانی تفسیر فرمود که از او اطاعت کردند و ولایت علی (ع) را پذیرا شدند و«اصحاب النار» را به کسانی که ولایت علی (ع) را ناخوش داشتند و نقض عهد کردند و با او پیکار نمودند.

یا جواد السائلین

از جمله نام هایی که منعکس کننده صفتی از صفات پروردگار است؛ مانند جواد که صفت جود و بخشندگی خداوند را بیان می‌کند.

مرحوم علامه مجلسی در این زمینه می‌گوید: به خداوند سخی گفته نمی شود امّا جواد گفته می شود چرا که اصل سخاوت به معنای نرمی است، و این واژه از این نظر به افراد با سخاوت گفته می شود که به هنگام عرض حوائج نرمش نشان می دهند و نرمش و خشونت درباره خداوند مفهومی ندارد، بلکه از صفات مخلوقات است.

 خداوند، جواد است؛ یعنی هر آنچه سزاوار به حال ممکنات بوده و ممکنات قابلیت آن را داشتند به آنها ارزانی داشته بدون این که سوداگر باشد و دادوستد داشته باشد یعنی بدون این که بدین وسیله بر ذات خویش افزوده و خود را کامل تر نماید.
منبع: ایسنا