با منطقِ امام هادی علیه السلام به مذاکرات ژنو بنگرید!
بر طبق منطقِ امام هادی علیه السلام ،نباید به مذاکرات خوش بین بود
وارث: به مذاکرات باید خوشبین بود یا بدبین؟
به نظر شما در دنیای امروز ،عدل بیشتر حاکم است یا ظلم و جور؟
آیا سازمان ها و قدرت های جهانی، بیشتر به دنبال ایجاد عدالت هستند یا در پی ظلم و ستم به مظلومان برای سلطه بر جهان و کسب منافع بیشتر؟
قطعنامه های شورای امنیت به نفع مظلومان صادر می شود یا ظالمان؟
و آیا در دنیایی که در هر گوشه ای از آن ؛فریاد مظلومی به گوش می رسد ایران از آمریکا خیری دیده است که به مذاکره با آمریکا خوش بین باشد؟
پرونده آمریکا در قبال ایران ، سفید است یا سیاه؟
آیا کشورهایی که تاکنون به آمریکا اعتماد کرده و خوش بین بوده اند آمریکا را به خوش قولی و پایبندی به تعهداتش می شناسند یا به نقض آشکار تعهدات؟
آیا در مذاکرات قبلی هسته ای، آمریکا و کشورهای غربی به تعهدات خود عمل نمودند؟ آیا تعلیق دو ساله ، باعث اعتمادسازی بیشتر شد؟
آیا از زمان امضای توافقنامه ژنو، اقدامات آمریکا در قبال ایران ،نشان دهنده حسن نیت او نسبت به ایران بوده است؟
پس بر چه اساسی ،عده ای به مذاکرات خوش بین هستند و ادعا می کنند که بدبین نیستیم؟
بر طبق منطقِ امام هادی علیه السلام ،نباید به مذاکرات خوش بین بود چون در دنیا و نظام بین الملل ،عدالت حاکم نیست و از طرف دیگر ما تاکنون از آمریکا خیری ندیده ایم تا به او خوش بین باشیم و سابقه آمریکا حتی در قبال متحدانش نیز سیاه است چه برسد به ما که جز جنایت و دشمنی ،چیزی از آمریکا عایدمان نشده است!
با این حساب، کسانی که به این مذاکرات اظهار خوش بینی می کنند یا چشمشان را بر ظلم و عهدشکنی آمریکا بسته اند یا قدرت دیدن واقعیات را ندارند و واقع بین نیستند و به توهماتشان دل خوش کرده اند یا اینکه عقلانی و منطقی نمی اندیشند.
امام هادی علیه السلام می فرمایند: « اذا کان زمان العدل فیه اغلب من الجور فحرام ان یظن باحد سوء حتی یعلم ذلک منه و اذا کان الجور اغلب فیه من العدل فلیس لاحد ان یظن باحد خیرا ما لم یعلم ذلک منه »
« هرگاه در زمانه ای عدل بیش از ظلم رایج باشد، بدگمانی به دیگری حرام است، مگر آنکه (آدمی) بدی از کسی ببیند و هر گاه در زمانه ای ظلم بیش از عدل باشد، تا وقتی که (آدمی) خیری از کسی نبیند، نباید به او خوش بین باشد.»
به نظر شما در دنیای امروز ،عدل بیشتر حاکم است یا ظلم و جور؟
آیا سازمان ها و قدرت های جهانی، بیشتر به دنبال ایجاد عدالت هستند یا در پی ظلم و ستم به مظلومان برای سلطه بر جهان و کسب منافع بیشتر؟
قطعنامه های شورای امنیت به نفع مظلومان صادر می شود یا ظالمان؟
و آیا در دنیایی که در هر گوشه ای از آن ؛فریاد مظلومی به گوش می رسد ایران از آمریکا خیری دیده است که به مذاکره با آمریکا خوش بین باشد؟
پرونده آمریکا در قبال ایران ، سفید است یا سیاه؟
آیا کشورهایی که تاکنون به آمریکا اعتماد کرده و خوش بین بوده اند آمریکا را به خوش قولی و پایبندی به تعهداتش می شناسند یا به نقض آشکار تعهدات؟
آیا در مذاکرات قبلی هسته ای، آمریکا و کشورهای غربی به تعهدات خود عمل نمودند؟ آیا تعلیق دو ساله ، باعث اعتمادسازی بیشتر شد؟
آیا از زمان امضای توافقنامه ژنو، اقدامات آمریکا در قبال ایران ،نشان دهنده حسن نیت او نسبت به ایران بوده است؟
پس بر چه اساسی ،عده ای به مذاکرات خوش بین هستند و ادعا می کنند که بدبین نیستیم؟
بر طبق منطقِ امام هادی علیه السلام ،نباید به مذاکرات خوش بین بود چون در دنیا و نظام بین الملل ،عدالت حاکم نیست و از طرف دیگر ما تاکنون از آمریکا خیری ندیده ایم تا به او خوش بین باشیم و سابقه آمریکا حتی در قبال متحدانش نیز سیاه است چه برسد به ما که جز جنایت و دشمنی ،چیزی از آمریکا عایدمان نشده است!
با این حساب، کسانی که به این مذاکرات اظهار خوش بینی می کنند یا چشمشان را بر ظلم و عهدشکنی آمریکا بسته اند یا قدرت دیدن واقعیات را ندارند و واقع بین نیستند و به توهماتشان دل خوش کرده اند یا اینکه عقلانی و منطقی نمی اندیشند.
/م118