محمد ژولیده برای فتنه‌های آخرالزمانی شعری سرود

وارث: محمود ژولیده درباره حوادث این روزهای خاورمیانه و فتنه‌های آخرالزمانی شعری سرود.

متن شعر او به شرح زیر است:

گرچه در حالِ نَبَردیم، عزیز زهرا!
ما برای تو چه کردیم، عزیز زهرا؟
وسطِ معرکه هستی تو، در این دفعِ فِتَن
ما کجائیم در این فتنه‌ پر درد و مِحن؟
چه کسی گفته که دل، بر من و ما بَستی تو؟
که اَمانِ حرمِ عمّه‌ خود، هستی تو!
پسرِ فاتحِ خیبر، مَددَش خیبری است
غضبِ یوسفِ زهرا و علی، حیدری است
گرچه این حَصر، به اطرافِ حرم تکراری است
گِرهِ اَبروی تو، حیدری و کرّاری است
تو بخواهی، همه‌ صحن، پر از شور شود
هر نگاهِ نظرآلود، از آن دور شود
کاش تکرارِ شبِ واقعه دیگر نشود
صحبت از مقنعه و چادر و معجر نشود
جای ما سینه‌زنان است، در آنجا خالی
که صفِ صف شکنان است، در آنجا خالی
در حقیقت، مددِ دینِ خدا، مادرِ توست
حافظِ صحن و حرم، عمّه‌ غم پرورِ توست
گر دهد اِذن، ز لطف و کرَمش، می‌آییم
اشک ریزان، به طوافِ حرَمش می‌آییم
نکند از تو بمانیم جدا، در میدان
نکند باز نگردیم فدا، در میدان
حاضریم از تو دفاع، چون شهدای تو کنیم
دور تا دورِ حرم، جان بفدای تو کنیم
ما همان طایفه هستیم، که یارانِ توئیم
هم‌دل و هم‌صف و همراهِ شهیدانِ توئیم
مُتمَسّک به تولّای تو، گمراه نشد
عبدِ درگاهِ تو، با غیرِ تو همراه نشد
ننگ بر آن‌که، جدا از شهدا شد، راهش

مرگ بر آن‌که، فقط هست، به فکرِ جاهش
هر که را روی، به اُردوی ضَلالَت آرَند
مادرانِ شهدا، ناله و نفرین دارند
ای همه مدعیان! سخت مراقب باشید
بر فرامینِ علی، سخت مواظب باشید
فتنه‌ها، دَم به دَم و فوری و تو در تو شد
وای بر آن‌که به دشمن، سخنَش همسو شد

باید از عاقبتِ کار، بترسید ای قوم!
بخود از تَرکِ تکالیف، بلرزید ای قوم!
مدّعی، سر ز رهِ شمر دَرآرَد، روزی
نیزه بر حنجرِ مظلوم گذارد، روزی
فتنه‌ی حرمله، در حافظه‌ی تاریخ است
به گلو، تیر سه‌شعبه ست، به سینه میخ است
پشتِ در، فاطمه گفتا ثمرم را کشتند
کربلا گفت حسینش، پسرم را کشتند

منبع: فارس