حجت الاسلام نقویان:برای کامیابی در هر موقعیتی باید این دو کار را انجام دهیم/حاج صابر خراسانی: گریه کن جای خودت، جای همه
وارث: مراسم جشن شب ولادت امیرالمؤمنین(علیه السلام) با سخنرانی حجت الاسلام نقویان و مدیحه سرایی حاج روح الله بهمنی، حاج صابر خراسانی، کربلایی وحید یوسفی و کربلایی داوود عباسی در هیئت عشاق العباس (علیه السلام) برگزار شد.
در ادامه گزیده ای از سخنان حجت الاسلام نقویان را می خوانید:
امیر المؤمنین (علیه السلام) انسانی نسخه ی برابر اصل و بدون نظیر بعد از رسول خدا است. برای اینکه ما در هر موقعیتی که قرار می گیریم، کامیاب از آن موقعیت خارج شویم، باید دو کار انجام دهیم: یکی اینکه قوانین حاکم بر آن موقعیت را بشناسیم و دیگر اینکه به آن قوانین عمل کنیم. خیلی وقت ها هم قانون را نمی شناسیم. کسی خواست وارد بازار بشود باید بداند کسب و تجارت اصولی دارد، کسی خواست ازدواج کند باید بداند اصول و قوانینی برای همسر داری است که باید آن ها را بداند که بتواند در زندگی به کامیابی و آرامش برسد.
امیر المؤمنین(علیه السلام) نامه ای به زیاد بن ابیه دارد که در حکمت های نهج البلاغه آمده:" زیاد! وقتی خواستی حکومت کنی مراقب دو چیز باش: یکی سخت گیری بی جا نکن و با مردم مهربان و رام و آرام باش، دوم حیف نکن. یعنی ظلم نکن. چون پایه ی یک حکومت بر اساس عدالت است اگر این پایه شل شود می شود ظلم!
شهید مطهری نقل کردند: حضرت امیر(علیه السلام) امام جماعت مسجد کوفه بودند، وقتی می خواستند به محراب برای نماز بروند عدّه ای از خوارج نهروان ایستاده بودند و رودر روی علی (علیه السلام) به او توهین می کردند و آیات جهنم را می خواندند، خطاب به علی(علیه السلام) می کردند که تو به جهنم می روی! ابن عبّاس عصبانی شد، به حضرت گفت: اجازه دهید با او برخورد کنیم، حضرت فرمودند: حق ندارید با آنان برخورد کنید و به آن ها کاری داشته باشید! این علی(علیه السلام) است!
شیعه یعنی" من شایع علی" یعنی پایش را جای پای علی بگذارد. منتها ما مثل کودکی هستیم که همراه پدرمان راه می رویم،( امیر المؤمنین علیه السلام پدر ما هستند) کودک نمی تواند پا به پای پدر راه برود، کودک ضعیف است. گاهی پدر از یک جوی آب می رود آن طرف، امّا کودک از همان جو هم نمی تواند عبور کند. وقتی کودک پا به پای پدر آمد، دنبال پدر امد، دست به دست پدر آمد، موقع پریدن از جوی آب پدر بچه را بغل می کند و می گذارد آن طرف جوی آب!
جایی که زمین لغزنده ست، جایی که وسوسه ها زمین گیر می کند، جایی که کار سخت می شود، جایی که سر بالایی و نفس گیر می شود آن جا علی(علیه السلام) ما را بغل می کند، به شرط این که آن جایی که زمین هموار است و راه، راحت است آن جا چموشی نکنیم و دنبال آقا برویم!
در ادامه شاعر اهل بیت(علیهم السلام) حاج صابر خراسانی به شعر خوانی در مدح امام زمان( عجل الله تعالی فرجه الشریف) پرداختند:
پا شدم فابله پیدا کردم
از خودم فاصله پیدا کردم
سعی کردم به تو مشغول شوم
حیف شد مشغله پیدا کردم
من، سر اینکه به تو دل دادم
با همه مسأله پیدا کردم
در نمازم خم ابروی تو را
در قنوتم، گله پیدا کردم
انتظار این همه انصاف نیست
مردم فیصله پیدا کردم
از خودم دور شدم کاری کن
گم شدم، گور شدم کاری کن
آفتاب شب یلدای همه
گریه ی پشت تمنای همه
هیچ کس فکر تنهایی تو نیست
گریه کن جای خودت، جای همه
بی تو دارند همه می میرند
زود برگرد مسیحای همه
همه شهر به چاه افتادند
مددی یوسف زهرای همه
بنشین تا بنشانی همه را
دربیار از نگرانی همه را
کاش می شد ز سفر برگردی
با همان چند نفر برگردی
چله ی اشک گرفتیم برات
به امیدی که سحر برگردی
مادرم گفت همین جا بشین
بنشینم دم در برگردی
سیزده قرن نشستند نشد
بنشینم چقدر برگردی
نور چشمان همه می رفتی
قول دادی به نظر برگردی
خشکسالیم کویریم بیا
قبل از آنی که بمیریم بیا