مراسم شب چهارم رمضان المبارک با مداحی حاج سید مجید بنی فاطمه برگزار شد+ گزارش تصویری

وارث: مراسم شب چهارم رمضان المبارک با سخنرانی حجت الاسلام شهاب و با پیش منبری مداح اهل بیت علیهم السلام، حاج محسن طاهری و مداحی  حاج سید مجید بنی فاطمه در حسینیه قنات آباد برگزار شد.

در ادامه گزیده ای از سخنان حجت الاسلام شهاب را می خوانیم:

یکی از بیماری هایی که روح انسان را به هم می ریزد دنیاگرایی است. در نامه 47 امیرالمؤمنین علیه السلام وصیت ایشان به حسن بن علی علیه السلام نیز آمده که فرمودند: پی دنیا پرستی نباشید اگر چه دنیا به دنبال تو می آید.

معنی لغوی دنیا این است که هر چیزی که پایین است و متعلق است به زمان را دنیا می گویند. جابر بن عبدالله انصاری از اصحاب رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم عرض کرد یا رسول الله چه خوب بود اگر این نعمت های دنیا در دست ما بود؟ بر فقدان نبودن دنیا در دستم آه حسرت می کشم.

پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم به جابر فرمودند: مهم ترین نعمت هایی که برای اهل دنیاست و نقطه نهایی نعمت هاست عبارتند از : اولین نعمت که از خوردنی هاست و لذیذترین و بهترین خوردنی، عسل می باشد. در میان آشامیدنی ها هیچ کدام به لذت آب نیست. در پوشیدنی ها بهترین آن حریر است که از همه لطیف تر است.

فرمودند: یکی دیگر از این نعمت ها نکاح است. آسایشت برای حرکت سوار شدن بر مرکب است. از دیگر نعمت ها این است که بوی خوبی به مشامت برسد و هیچ بوییدنی بهتر از مشک نیست که خون خشک شدۀ ناف آهو است و آخرین آن نعمت شنیدنی هاست و بهترین آن صدای موسیقی مطرب است که آخر آن غضب خدا را دارد. پس تو به چه دل بستی؟ برای اینها غصه می خوری؟!

در ادامه این مراسم مداح اهل بیت علیهم السلام حاج سید مجید بنی فاطمه به مداحی و عزاداری پرداختند:

کیم من قطره ای افتاده درد امان دریایم

و یا چون ذرّه در دامان مهر عالم آرایم

به خاک چارده معصوم رخ سودم عجب نبود

که گردد سرمه ی چشم ملک خاک کف پایم

نه نام از می نه حرف از خم نه اسمی بود از صهبا

که دست غیب از خُمّ ولایت داد صهبایم

اگر آواره ام آواره ی آل رسول استم

اگر دیوانه ام دیوانه ی اولاد زهرایم

بگو تا عضو عضوم را جدا سازند از پیکر

نخیزد جز صدای یا علی از کلّ اعضایم

بود از صد هزاران سال طاعات و عباداتم

تولاّی علی بهتر وز آن بهتر تبرّایم

اگر بی مهر او قرآن بخوانم خصم قرآنم

و گر بی حبّ او ایمان بیارم کفر تنهایم

به بینایی قسم صد بار نابینائیم بهتر

که افتد لحظه ای بر خصم کوُرَش چشم بینایم

بگو گردد چو قرآن آیه آیه پای تا فرقم

به قرآن جز امیرالمؤمنین کس نیست مولایم