شعر آیینی/ و بر فَرقِ مولا(ع) بـزد تـیــغِ کیـن
و از حیله گـرهای خونخـواره خو
و از دشـمـنان هـمـی کیـنـه جو
و از خشکه مغـزان بی دردِ دیـن
و از جاهلـانِ بـه ظاهــــر مـتـیـن
بـرآمــد کـنـون آتـشـی هـولنـاک
که سـوزد ازان جـانِ بابای خـاک
و شـیـطـان میـانـدارِ دیـو و دَدان
و مــأمــور اغــوای نــابِـخـــــردان
که:حیدر(ع) بُوَد دشمن دین تان
و بـرهــم زده رســم و آیـیـن تان
بباید که او کُـشته گـردد به کیـن
و قربان شود در رهِ مسلمـین!!!
اگـــر پــورِ طالـب رَوَد از مــیــــان
به پایان رسد رنجـش مردمان!!
ز اغوای شیطان یکی خام شد
که بیچــاره و تیــره فرجـام شد
و آن کــوردل «ابن مُلجَـم» بِدان
که بُد مـُهـره‌ی محـفل ناکسان
به اغواء شیطان همو شد دچار
گــرفــتـــار نِـفـــریـنِ پــروردگــــار
و بر فَـرقِ مولا(ع) بـزد تـیــغِ کیـن
ز خشم و جنون آن پلید آستین
و از داغ مــولا(ع) فَـلَـق لالـه گون
و محـراب و سجّــاده دریای خون
و برخاست آنگه خـُروشِ علـی(ع)
ز جـانِ همـاره به کـوشِ علـی(ع)
- به پـروردگـار جـهـان ها قَـسَـم
به خُنیاگــر کهـکشان ها قَـسَـم
رها گشتم از بارِ سنـگیـنِ دوش
و پیغام حق را شنیـدم به گوش
که ای پور طالب شدی رستگـار
شــوی هـمـــدمِ پاکِ پــروردگــار
درآیی به سویـم به زودی کنـون
و سـجّــاده‌ات تـا ابـد لالـه گـون