شعر آیینی/ خطوط آخر نهج البلاغه ریخت به خاک!

کد خبر: 15772
غزلی از محمد مهدی سیار در رثای مولی الموحدین علی علیه السلام
وارث: امام رو به رهایی عمامه روی زمین

قیامتی شد ـ بعد از اقامه ـ روی زمین

 

خطوط آخر نهج البلاغه ریخت به خاک

چکید خون خدا در ادامه روی زمین

 

خودت بگو به که دل خوش کنند بعد از تو

گرسنگان "حجاز" و "یمامه" روی زمین(۱)

 

زمان به خواب ببیند که باز امیرانی

رقم زنند به رسم تو نامه روی زمین:

 

«مرا بس است همین یک دو قرص نان زجهان

مرا بس است همین یک دو جامه روی زمین...» (۲)

 **

...تو رفته ای و زمین مانده است و  ما اینک

و میزهای پر از بخش نامه روی زمین!

-----------

(۱)چگونه سیر بخوابم در حالی که شاید در "حجاز" یا "یمامه" گرسنه ای حسرت نانی برد.(نهج البلاغه:

نامه ۴۵)

(۲)بدانید که امام شما بسنده کرده از دنیا به دوجامه اش و از خوراکها به دو قرص نانش.(همان  منبع)


منبع: ارادت

/م118