مصرف در اسلام/ رابطه لجبازی و کفر/ شرط پذیرش حق

حلال‌بودن اولین شرط مصرف است

نکته 1) در اسلام مصرف چند قید دارد. «حلالاَ طیبا»(مائده/88)، «وَ لا تُسْرِفُوا»(اعراف/31)، «کُلُوا مِنْ طَیِّباتِ ما رَزَقْناکُمْ»(بقره/172) که اولین شرط همان حلال بودن است.

نکته 2) مؤمن کسی است که «إِذا ذُکِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ»(انفال/2) وقتی خدا مطرح می‌شود دلش می‌تپد. اگر انسان یادش باشد که روز قیامت باید حساب پس بدهد، دنبال حلال می‌رود.

کم‌فروش‌ها زرنگ نیستند

نکته 3) قرآن به کم‌فروش‌ها می‌گوید: چرا کم فروشی می‌کنید «أَ لا یَظُنُّ أُولئِکَ أَنَّهُمْ مَبْعُوثُونَ لِیَوْمٍ عَظیمٍ»(مطففین/5-4)‌ آیا فکر نمی‌کنی روز قیامت باید جواب بدهی؟ یعنی اگر انسان توجه داشته باشد که قیامت باید جواب بدهد این‌ها را زرنگی نمی‌داند.

رابطه لجبازی و کفر

نکته 4) قرآن درباره ریشه‌های عناد می‌گوید: «ثُمَّ أَدْبَرَ وَاسْتَکْبَرَ»(مدثر/23) و «إِنَّهُ کانَ لِآیاتِنا عَنیداً»(مدثر/16) چون لجباز بود کافر شد و آیات ما را تکذیب کرد.  یعنی اگر کسی از لحاظ اخلاقی آدم لجبازی باشد، توحید را نیز قبول نمی‌کند.

نکته 5) قرآن می‌فرماید: «إِنَّهُمْ کانُوا إِذا قیلَ لَهُمْ لا إِلهَ إِلاَّ اللَّهُ یَسْتَکْبِرُون»(صافات/35) وقتی جلوی انسان متکبر اسم خدا را می‌بریم، عبوس می‌شود.

شرط پذیرش حق

نکته 6) کسانی که تکبر داشته باشند و در زمین با تکبر قدم بزنند حق را درک نخواهند کرد چرا که قرآن می‌گوید: به دل آدمی که متکبر است، مهر می‌زنیم که دیگر حق را نفهمد.