حجت الاسلام حیدری: هیچ موجودی عظمت حضرت معصومه(س) را ندارد!

می خواهم مقدمه ای را خدمت شما خوبان عرض کنم، فلسفۀ عدد چهل در دین اسلام و تقدس این عدد چه چیزی است که در روایت هایی به طور مکرر این را می بینم که اهل بیت عصمت و طهارت به خصوص روی عدد چهل انگشت گذاشته اند. ما وقتی در روایات نگاه می کنیم چند عدد را مقدس می دانیم، عدد هفت، دوازده، چهارده، چهل، هفتاد، صد. این اعدادی که غالباً اذکار هم بر روی این اعداد تمرکز دارد، خصوصاً عدد چهل که در روایات بسیار به آن اشاره شده است، چند نمونه از روایت ها را برای مثال خدمت شما می گویم. اینکه حضرت موسی باید قابلیت پیدا کند از اول ذی القعده تا دهم ماه ذی الحجه به تعبیر بیشتر مفسران، چون آن چهل شبی که خداوند از حضرت موسی عهد گرفته است اکثر مفسرین می فرمایند که از اول ماه ذی القعده تا دهم ماه ذی الحجه بوده است، به استثنا یک سری افراد که می گویند از اول ذی الحجه است تا عاشورا. خصوص عدد چهل هم تکون دارد و هم تشریع، اما وارد این بحث نمی شوم چون یک بحث علمی می شود. مثلا ما در روایتی داریم که رسول خدا فرمودند " یا اباذر! وقتی یک مؤمن از دنیا می رود زمین چهل روز برای او گریه می کند." البته مومن، نه هرکسی. قرآن هم می گوید زمین شعور دارد، روز قیامت همین زمین از وقایعی که روی آن اتفاق افتاده است خبر می دهد. فرزدق شاعر اهل بیت در زمان امام سجاد (علیه السلام) یک قصیدۀ بلندی را گفت و آن را پیش هشام بن عبدالملک آورد و در مدح امام سجاد (علیه السلام) خواند. هشام خیلی خشمگین شد دستور داد که فرزدق را زندانی کنند. امام سجاد (علیه السلام) دعا کردند و پس از مدتی فرزدق از زندان بیرون آمد. بعد از اینکه از زندان آزاد شد حضرت یک مقدار پولی را با پیک برای او فرستاد و پیک گفت که به فرزدق بگوید که این مخارج چهل سال توست که من برایت فرستادم به خاطر حمایتی که کردی و آن قصیده ای که خواندی. یکی از یاران امام می گوید که از همان تاریخی که امام پول را فرستاد تا زمان فرزدق دقیقاً چهل سال طول کشید. حضرت فرمودند که اگر می دانستم بیشتر در این دنیا می مانی بیشتر برایت می فرستادم. غالب انبیاء الهی در سن چهل سالگی مبعوث شدند. این نشان می دهد که ظرف روح انسان و تکامل انسان در چهل سالگی است. یک روایتی هست که می گویند جسم امسان تا چهل سالگی رشدش تمام می شود، از چهل سالگی به بعد جسم انسان رو به افول می رود. روح انسان هم تا چهل سالگی قابلیت دارد که معارف را کامل دریافت کند، اگر معارف را کامل دریافت کرد از بعد از آن به همان حالت ادامه پیدا می کند. اگر جوانی اش را تا چهل سالگی خراب کرد بعد از آن سخت می تواند درستش کند. خود عدد چهل تکویناً یک نگاهی در روایت به آن شده است. خداوند در حدیث قدسی می فرمایند که من خمیر آدم را در چهل روز سرشتم. در نماز شب هم می گویند چهل مؤمن را دعا کنید. پیامبر اکرم (صلوات الله علیه) فرمودند" هرکس چهل روز عملش را برای خدا خالص کند خداوند چشمه های حکمت را از قلبش به سمت زبانش روانه می کند" مرحوم علامه طباطبایی در ذیل این حدیث می فرمایند: شما چهل روز از معصیت دوری کنید اگر به معارف نرسیدید من را لعنت کند. انسان بخواهد از ظلمت ها دور شود باید چهل روز تلاش کند. این سند قرآنی دارد چیزی نیست که ما از خودمان دربیاوریم. اینها همه در از خصوصیات تکون عدد چهل است.

امام صادق (علیه السلام) فرمودند: " اگر جنازه ای را برای دفن کردن می بردند چهل نفر این جمل را بگویند " خدایا ما از این فرد غیر از خیر و خوبی ندیدیم"  خدواند شهادت این چهل نفر را امضا می کند" از طرفی هم می گویند که اثر بعضی از گناهان کبیره تا چهل روز در وجود انسان می ماند. روایتی هم هست که می گویند اگر کسی شراب بخورد خداوند تا چهل روز نماز و روزۀ او را قبول نمی کند. اگر کسی غیبت بکند خداوند تا چهل روز اعمال او را نمی پذیرد. اثر گناه بر روی انسان از چاقوی تیزی که وجود انسان را می برد تیز تر است.

روایتی هم داریم که اگر انسان گناهانش را تا چهل سالگی ترک نکند و به چهل سالگی برسد و باز هم قصد ادامه داشتن داشته باشد، شیطان بوسه ای به پیشانی او می زند و مدام به او می گوید تو تا چهل سالگی گناه کرده ای و دیگر به آن عادت کردی حیف است ترک کنی.  اثر ترک گناه پیش از چهل سالگی راحت تر است.

حضرت یونس چهل شب در شکم ماهی ماند، هر چهل شب یک ذکری می گفت و به پنج تن توسل می کرد" لا اله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین" بعد از چهل شب خدا او را از ظلمت خارج کرد. ملاصدرا می گوید فلسفۀ عدد چهل بر ما پوشیده است. اما از سهروردی نقل می کند که یک علت تاکید بر عدد چهل این است که انسان اگر بخواهد از ظلمت جدا شود و در مسیر نور قرار بگیرد باید چهل شبانه روز کار بکند، بخاطر همین بر چهله گرفتن تاکید می کنند. مرحو میرزا جواد تبریزی در المراقبات می فرمایند: کسانی که می خواهند در ماه مبارک رمضان از این ماه استفاده بکنند نمی توانند از اول ماه شروع کرد باید از شب اول ماه رجب آغاز کنند یعنی ماه رجب و شعبان مقدمۀ خوبی برای استفاده از ماه مبارک رمضان است.

همین مطلب در ماه محرم هم هست، اگر کسی بخواهد  خوب برای امام حسین (علیه السلام) در ماه محرم گریه کند، خوب نوکری کند باید از اول ماه ذی القعده آغاز کند.

دربارۀ حضرت معصومه (سلام الله علیها) چند نکته است، دربارۀ عظمت حضرت معصومه اگر بخواهم بگویم باید چند منبر مفصل برپا کرد تا شخصیت ایشان را بررسی کرد. اولاً چهار امام معصوم دربارۀ حضرت معصومه جملاتی گفته اند.در بین آنهایی که عصمتشان واجب نبوده است اما معصوم بوده اند، دو شخصیت هستند که زیارت نامه شان را معصوم انشاء کرده است ، یکی حشرت عباس (علیه السلام) است که زیارت نامه شان را امام صادق(علیه السلام) اجرا کرده است، یکی هم حضرت معصومه که زیارتشان را امام رضا (علیه السلام) انشا کرده اند.

امام رضا (علیه السلام) فرمودند :" زیارت خواهرم، حضرت معصومه (سلام الله علیها) معادل بهشت است" و در روایت دیگری فرمودند" هرکس خواهرم را زیارت کند بهشت بر او واجب است. " چه عظمتی این بانو دارد.

آیت الله بهجت هنگامی که به حرم حضرت معصومه سلام الله علیها می آمدند یک ساعت ایستاده زیارت جامعه می خواندند، زیارتی که مخصوص معصومین است.

آیت الله مرعشی گفتند: هنگامی که من مردم، جنازۀ من را به حرم حضرت معصومه بیاورید، یک طرف عمامه را به تابوت ببندید و یک طرف آن را به ضریح حضرت معصومه (سلام الله علیها).

هیچ موجودی عظمت این بانو را ندارد. دوستانی که به زیارت امام رضا (علیه السلام) و حضرت معصومه (سلام الله علیها) می روید، زیارتتان باید عارفاً بحقه باشد. عارفاً به حقه چیست؟ زیارت عارفاً به حقه که از شما در خواست می کنند این است که شما هنگامی که به زیارت می روید باید بدانید که اینها واسطۀ فیض هستند، اینها کانال بین ما و خدا هستند. کسی مستقیم نمی تواند درب خانۀ خدا برود. نکتۀ دوم این است که شما باید اهل بیت را الگو قرار بدهید .

 در ادامه این مراسم؛ حاج علی قربانی و حاج آقا علیان به مداحی پرداختند.

دخت موسی که بود سینۀ قم سینایش

شهر قم تور دلش تربت روح افزایش

بعد صدیقۀ کبرا که بر او باد سلام

نه عجب خوانم اگر فاطمۀ زهرایش

قبر زهرا که نهان از نظر خلق بود

من به قم کردم ای مردم نو پیدایش

چهار زائر شدند در چهارسوی مرقد پاک

مریم و ساره دگر آسیه و حوایش

خلق گردد به دور کعبه در شب و روز

کعبه را طوف به گرد حرم زیبایش

کیست این دختر توحید این جاه و جلال

فخر نماید همه جا بابایش

یاد از مادر خود فاطمه می کرد رضا

در مدینه به تماشای قد و بالایش

همچو خورشید که نورش به جهان می تابد

صدایی رسد از قم به همه دنیایش

کلیک کنید