عالم حقیقی خدا است بقیه عالم اصطلاحی هستند

لذا اعلم معنا ندارد، عالم خود خداست و مابقی رؤیت العین است، یعنی به علم نگاه می ‌ کنند. همان‌گونه که ملائکه هم به این علم نگاه می ‌کنند « ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَى الْمَلائِكَةِ ‏» وإلّا علم را که خودشان ندارند علم را خدا می دهد. او عالم است و علم می  دهد. «وَ عَلَّمَ آدَمَ الْأَسْماءَ كُلَّها » هم همین است. آدم که چیزی نمی دانست خدا علم را نشانش داد. پس ما هیچ چیزی نمی دانیم و خدا عنایت می ‌کند. لذا عالِم بما هو عالِم، در عالَم فقط یکی است و آن واجب الوجود ذوالجلال و الاکرام است. دیگران و لو انبیاء وحضرات معصومین (ع) اصطلاحاً عالمند. تنها عالم حقیقی خودخداست و آنهای دیگر رؤیت علم هستند.

به تعبیر دیگر این‌طور بیان کنیم که برای آنها کشف حقایق علم است. علم لدنی هم به همین معناست. خودشان که علم نداشتند، خدا این علم را برایشان مکشوف کرد.

/م118