«پیرغلامان حسینی» باید از قالب یک همایش خارج و به یک جریان تبدیل شود

کد خبر: 19495
نهاد هیات به عنوان گسترده ترین رسانه شیعه، همواره در جهت تبلیغ و ترویج معارف و احکام دین در طول تاریخ پیشرفت‌های زیادی کرده است و در واقع بازوی ترویج اسلام ناب محمدی بوده و در جریانات اجتماعی و سیاسی نیز از ایفای نقش غافل نبوده است.
وارث: نهاد هیات به عنوان گسترده ترین رسانه شیعه ،همواره در جهت تبلیغ و ترویج معارف و احکام دین در طول تاریخ پیشرفت های زیادی کرده است و درواقع بازوی ترویج اسلام ناب محمدی بوده و در جریانات اجتماعی و سیاسی نیز از ایفای نقش غافل نبوده است. برای همین است که امام راحل فرمودند:(اهل منبرـ ایدهم الله تعالی ـ کوشش کنند در این که مردم را سوق بدهند به مسائل اسلامی و مسائل سیاسی ـ اسلامی، مسائل اجتماعی ـ اسلامی. روضه را دست از آن بر ندارید که ما با روضه زنده هستیم). اما اگر برای این نهاد مهم و تاثیر گذار «فرهنگ سازی» و «نمادسازی» نشود ،کم کم و ناخواسته از میزان تاثیرگذاری‌اش کاسته خواهد شد.

تشکیل موزه هیئت و راه اندازی رسانه های مکتوب و مجازی از جمله خیمه، روضه نیوز، عقیق و وارث و دیگر سنگرهای مجازی و در نهایت برگزاری اجلاس پیرغلامان حسینی را می‌توان از سیاست‌های نماد سازی در حوزه هیئت و مجالس مذهبی و مناسک آئینی دانست.

سخن گفتن پیرامون هرکدام از این مسائل، صفحه ها سخن می طلبد که از حوصله مخاطبین خارج است اما به یکی از این پدیده‌ها اشاره‌ای خواهیم داشت:

اجلاس پیرغلامان حسینی یکی از همین نمادسازی‌هاست که رشد چشمگیری طی دوره‌های اخیر کرده است همایشی که از سراسر جهان مهمان دارد و زبان همه مهمانان اشک بر سیدالشهد(ع) است.

درباره اجلاس پیرغلامان چند نکته مهم ذهن نگارنده را مشغول خود کرده که بنا دارم با مخاطبین محترم طرح دغدغه کنم.


1) تجلیل از پیرغلامان حسینی هرچند ایده‌ای ابتکاری است که در دوره‌های گذشته مورد تحسین بزرگان جامعه هیئتی قرار گرفت اما این امر نبایستی موجب غفلت از جامعه سخنوران، ستایشگران و بانیان مجالس مذهبی و هیئت‌ها و دسته‌های عزاداری شود.امری که پس از برگزاری یازده دوره اجلاس هنوز به آن پرداخته نشده است!

2) پیرغلامان حسینی می‌بایست از کادر و قالب یک همایش خارج شده به یک جریان تبدیل شوند.جریانی که در برابر اتفاقات جهان اسلام و جامعه هیئتی، فعال و پوینده باشد. بی شک تشکیل دبیرخانه‌ای ثابت؛ هیئات را به سوی بیان امام راحل هدایت می‌کند که فرمود:(ما ملت گریه سیاسی هستیم ) و لازمه این امر آنست که «اجلاس پیرغلامان» به یک برند و «نماد بین المللی» تبدیل شود.

3) یکی از آفات پیش روی این اجلاس برگزاری آن به صورت سازمانی یا اداری است، امری که از شکوه و مردمی بودن آن می‌کاهد و گردانندگان اصلی مجالس حسینی و هیئات را از این اجلاس دور می کند؛چرا که در واقع صاحبان این اجلاس جوانان هیئتی هستند که از پیرغلامان خود تقدیر می‌کنند، پس لازم است از تشکل‌های دینی و هیئات به عنوان بدنه این اجلاس دعوت به همکاری کرده و در برگزاری این اجلاس با آنها تعامل فعال داشت.

4) نکته آخر اینکه از حضور پیرغلامان بین المللی بیش از عکس‌های یادگاری هم می توان بهره جست، چرا که این پیرغلامان کسانی هستند که روضه امام حسین علیه السلام را در دیار غربت می‌خوانند و در جذب دوستان سیدالشهدا(ع) تجربه‌های فراوانی دارند. برگزاری جلسات تخصصی و بیان خاطرات تبلیغی  این بزرگواران در مناطق مختلف ایران اسلامی می‌تواند این کاستی را رفع کند.

باشد که در آینده‌ای نه چندان دور شاهد برگزاری مجالس و همایش‌های و مراسماتی درشان و شوکت پیرغلامان این ساحت باشیم.


/م118