آیت الله ضیاء آبادی: آنهایی که متقی هستند، شیطان به سراغشان آمد اما دندان به جگر گذاشتند!
وارث: جلسه درس اخلاق با سخنرانی آیت الله ضیاء آبادی در مسجد علی بن الحسین علیه السلام دوشنبه شب برگزار شد.
این مراسم با اقامه نماز جماعت مغرب و عشاء آغاز شد و در ادامه آیت الله ضیاء آبادی به سخنرانی پرداختند.
در ادامه بخشی از سخنان آیت الله ضیاء آبادی را می خوانید:
خداوند داستان ملائکه و سجده آنها بر آدم و ابلیس در این آیه بیان فرموده است. کلمه " اذ " که در اول آیه است در تقدیر است. که " اذکروا اذ قلنا للملائکه " . یعنی اینکه متوجه باشید این جا فقط قصه گفتن مراد من نیست منظور این است شما عبرت بگیرید. شما متوجه درد ابلیس نشوید. چه کرد او که از رحمت خدا مطرود شد و حال اینکه از اولش بد نبود. شیطان شر محض که نیست. اگر شیطان بد است خدا چرا او را خلق کرده است؟ هیچ موجودی و مخلوقی بد نیست.
" الذی احسن کل شی ء خلق " هر چه که خدا خلق کرده خوب خلق کرده است. اصلا خدا مخلوق بد ندارد. تمام مخلوقات حسن هستند. منتها گاهی نسبی نسبت به همدیگر و گاهی صدمه ای دارند که در شرایط خاصی است. مگر نه هر موجودی زیبا خلق شده است. مثلا گربه و موش ؛ هر دو خوبند ! گربه در حد خودش زیبا خلق شده است در حالیکه موش هم زیبا خلق شده است. ولی گربه برای موش یک ضرری دارد. که باید خودش را کنار بکشد. پس گربه برای موش ضرر دارد ولی به خودی خود ضرر و شر محض نیست.
شیطان شر محض نیست! او روزی خوب بوده است، حسن خلق کرده است. عبادت کرده است. شش هزار سال عبادت خدا را کرده. آنقدر عبادت کرده است که دیگر از زمینی بودن ، آسمانی شده است. اول مثل ما زمینی بود ولی آنقدر عبادت کرده بالا رفته و در رده ملائکه جای گرفت.
پس بد نبود! خودش خودش رو بد کرد! یعنی خودش نافرمانی کرد در مقابل خدا بد شد، مفسد و مطرود از رحمت خدا شد. یعنی انسان ها نا فرمانی نکنید در مقابل خدا ! نافرمانی خدا اینقدر خطر دارد که شش هزار سال عبادت را بیهوده می کند و از بین می برد. عبادت ها کرده است و چون یک نافرمانی کرد مطرود شد.
فرمودند: ای مردم درس بگیرید از آن کاری که خدا در مقابل ابلیس کرد. که عبادت طولانی ای شش هزار ساله اش در اثر یک نافرمانی پوچ شد.
مگر سجده کردن چقدر طول می کشد؟ بعد هزاران سال عبادت به شیطان گفتند به آدم سجده کن! گفت: نه! من کجا و آدم کجا؟! سجده نمی کنم! من از آتش هستم و او از خاک است.
اینها که افسانه نیست. قرآن می گوید: مراقب باشید شما گرفتار این بیماری نباشید. یک لحظه تکبر نشان داد و این تکبر را به آدم نشان نداد بلکه به خدا نشان داد.
کبر بر دیگران هم اخلاقا ناپسند است ولی کبر به خدا دشوار است! شیطان تنها برای آدم تکبر کرده بود مشکلی نبود، به خدا تکبر کرد. امر او را اطاعت نکرد.
شیطان عالم جاهل بود. تا آنجا که با ملائکه همدوش بود و گاهی بیان شده است که معلم ملائکه بود. پس عالم و دانشمند بود ولی در عین حال گرفتار کبر بر خدا شد.
من این نیستم که در مقابل یک موجودی که از خاک خشکیده بد بو آفریده شده سجده کنم.
شیطان جاهل است چون از ماده خلقت نام برد که من از آتش هستم و انسان از خاک! و آتش اشرف بر خاک است. بر فرض هم که باشد. دلیل نمی شود! بنده باید ببیند خدا چه گفته است؟!
شیطان چوب کبر به خدا رو خورد نه کبر به انسان! خداوند فرمود: من که فرمان دادم تو چرا عمل نکردی؟
اگر عبد واقعی بودی و شش هزار سال عبادت کردی این کار را چرا کردی؟ هوا پرست و ریاست طلب شدی!
خدا فرمود: میخواهم خلیفه الله بی آفرینم. کسی که در زمین حاکم مطلق باشد. شیطان تصور کرد که برای این کار مناسب است و عبادت کرد برای همین امر، شش هزار سال سجده کرد! که خدا او را رئیس کند.
خداوند گفت: اگر راست میگویی بنده من هستی باید سجده کنی ولی سجده نکرد! شیطان بنده خدا نبود! بنده هوای نفس بود.
ما هم گرفتار هواپرستی هستیم. مدام می گوییم " دلم می خواهد این کار را بکنم، دلم می خواهد به آن صورت نگاه کنم، دلم می خواهد این پول را بخورم و... " هر آنچه دلمان بخواهد را انجام می دهیم! خدا چه گفته است؟
شیطان عالم جاهل بود. عالم عاقل نبود. چون جهل در مقابل عقل است نه در مقابل علم. برای مثال نام کتاب ها را کتاب عقل بر جهل نامیده اند و کتاب علم بر جهل نام نگذاشته اند. علم زیاد مهم نیست. کسی مهندس می شود و دیگری نمی شود و .. .این عقل باید باشد. اگر عقل را بر شهوت حاکم کرد این عالم واقعی عالم است مگر نه این عالم دانشمند و با سواد است ولی عاقل نیست! یعنی شهوتش را غالب بر عقل کرده است. عقلش حاکم نیست ریاست طلب است.
هوا پرستی دشمن بزرگ انسان است.
در قرآن داریم: دیده ایم آدمی که هوای نفس خودش را معبود خودش قرار می دهد. ببینید خدایی که شیطان را از بهشت بیرون کرد و ما توقع داریم ما را بهشت ببرد. هرگز این کار را نمی کند.
خدا میفرماید: ای پیروان مسلمان شما دارید همان کار شیطان را در پیش می گیرید. آن گناهان ،ثواب های شما را از بین می برد.
ما دو نوع شیطان بیرونی و درونی داریم. بیرون شیطان وسوسه می کند و درون را نفس اماره!
خدا می فرماید: شما سه ولی دارید: خدا ، رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم)، امام علی (علیه السلام) اینها ولایت بر اذن دارند.
خدا به شیطان راه داده است که بر اموال و اولاد انسان شریک باشد، مثل نطفه های نامشروع، رشوه و...
دینداری اجر عظیم دارد. خداوند ما را مجهز به عقل و اراده کرده است و وحی و دین را در اختیارمان قرار داده است. خیلی افراد متقی هستند و مال حرام نمی خورند و ... پس ما هم می توانیم متقی باشیم و یا فاسق . شیطان وسیله خیر و شر است. در صورتی که در جنگ با شیطان پیروز شویم بهشت از آن ماست! و در صورت شکست هم فاسق می شویم .
آنهایی که متقی هستند دندان به جگر گذاشتند نه اینکه شیطان به سراغشون نیامده است! آنان صبر کردند. دنیا تمام شدنی است و میگذرد. خداوند گفته است اینقدر چیزها برای بنده های صالح ام آماده کرده ام که گوش و چشم کسی نشنیده و ندیده است!
خوشا به حال کسانی که هنگام مرگ می خندند و اطرافیان بر بالینش گریه می کنند.
