شعر/گمگشته ام زخود به كجا مي رساني ام؟!
در آستان معرفتي آسماني ام
پاي نيايش عرفه مي كشاني ام
وقتي شديد تشنه ي ديدار مي شوم
در محفل زلال دعا مي نشاني ام
اينجا كه پهنه ي عرفات محبّت است
گمگشته ام زخود به كجا مي رساني ام؟!
شرمنده آمدم و پشيمان نمي روم...
مديون آن محبّت و اين مهرباني ام
صحرا زعطر يوسف زهرا معطّر است
بين كدام خيمه؟!...بگو بي نشاني ام
گرد وغبارعشق به رويم نشسته است
قربان خاك پاي شما زندگاني ام ...
"مریم پارساخو"
منبع: مجمع شاعر اهل بیت (ع)