مقام والای مادر در قرآن کریم

 و در بخشی دیگر می‏فرماید: ما سفارش کردیم به انسان که احسان را نسبت‏ به پدر و مادر فراموش نکند:

و وصینا الانسان بوالدیه احسانا (2)

 وانسان را نسبت‏به پدر ومادرش به احسان سفارش کردیم.

 پروردگار تو مقرر کرد که جز او را مپرستید وبه پدر ومادر خود احسان کنید.

 ودر جای دیگر احسان به پدر ومادر را در کنار عبادت حق یاد می‏کند:

ان اشکر لی و لوالدیک (4)

 شکرگزار من و پدر ومادرت باش.

 اما با همه این تجلیل‏های مشترک، وقتی می‏خواهد از زحمات پدر ومادر یاد کند، از زحمت مادر سخن می‏گوید، نه از زحمت پدر، آنجا که می‏فرماید:

ووصینا الانسان بوالدیه احسانا حملته امه کرها ووضعته کرها وحمله وفصاله ثلاثون شهرا (5)

 زحمات سی ماهه مادر را می‏شمارد، که: دوران بارداری، زایمان، ودوران شیرخوراگی برای مادر دشوار است. وهمه اینها را به عنوان شرح خدمات مادر ذکر می‏کند. قرآن کریم به هنگام یادآوری زحمات حتی اشاره‏ای هم به این موضوع ندارد که: پدر زحمت کشیده است.

 

 پی نوشت :

 1- اسراء، 23.

 2- احقاف، 15.

 3- اسراء، 23.

 4- لقمان، 14.

 5- احقاف، 15.

 6- بقره، 233.

کلیدواژه ها