حجت الاسلام موسوی مطلق: کل بهشت ثمره لبخند امام حسین(ع) است

کتابهایی تحت عنوان خصایص نوشته شده است که به بررسی این ویژگی ها می پردازد. مانند خصایص فاطمیه و... . البته برخی از این ویژگی ها مشترک هستند بین سایر اهل بیت علیهم السلام.

یک ویژگی هایی هم خدای متعال به امام حسین علیه السلام اختصاص داده است. امام حسین علیه السلام ویژگی هایی دارد که خداوند متعال جایزه ویژه ای به امام حسین علیه السلام داده است.

در کتاب مرحوم بحرینی آمده است: یکی از ویژگی هایی که خدا فقط به امام حسین علیه السلام داده است این است که خدا شفا را در تربت امام حسین علیه السلام قرار داده است و مخصوص امام حسین علیه السلام است. آیا خوردن باقی تربت ها جایز است؟ عموم فقها نظر به این دارند که اجازه نداریم  و جایز نیست. اما اینکه خدا شفا را در تربت امام حسین علیه السلام قرار داده است تنها مخصوص خاص قبر مطهر سید الشهداء علیه السلام است. لذا افرادی که بقیع می روند کار شایسته ای انجام نمی دهند که از آنجا اقدام به برداشتن خاک می کنند. تربت حضرت آثار زیادی دارد و اثر مشهورش شفا است.

اگر نگاهی اجمالی به قرآن بیندازیم و ببینیم قرآن چه چیزهایی را برای ما شفا اعلام کرده است و سپس همین شفا را منحصر کرده است در خاک قبر مطهر حضرت ابی عبدالله علیه السلام. قرآن چند چیز را به عنوان شفا مطرح کرده است. اولا آنکه شفا می دهد ذات مقدس خدای متعال است. لذا نبی مکرم خودش از پیامبران اولوالعزم الهی فرموده اند: من وقتی مریض می شوم ، اوست که مرا شفا می دهد. خود خدا با اسباب و بدون اسباب شفا است. در مورد اسباب اگر ما دعا را سبب بدانیم، که عموما می شود با اسباب و اگر سبب ندانیم که چیز دیگری می شود. تا جایی که کسی مریض است و نیاز به شفا دارد ولو دعا هم نکند اما خدای متعال او را شفا می دهد. به هر دلیل! و اگر دلیلی وجود داشته باشد در زیر مجموعه اسباب قرار می گیرد. در روایات داریم: که خدا ابا دارد که امور را جاری کند به غیر اسباب خودش. یعنی اراده پروردگار در عالم این است که تمام امورات عالم با سبب و وسیله باشد. خود خدا شافی است با وسیله و بدون وسیله. خدا اراده فرموده است که چیزهای دیگری در عالم و اشیاء دیگری در عالم هم شفا بدهند و من جمله آنها در قرآن آمده است: خود قرآن شفا و رحمت است ولی منتها قرآن، برای هر کسی شفا و رحمت نیست و به مومنین اختصاص دارد. مومن، اگر از قرآن طلب شفا بکند، حتما شفا پیدا می کند و در قرآن هم داریم که  در هنگام دردها و حاجات تلاوت قرآن داشته باشیم. انس با قرآن دردهای ظاهری و باطنی انسان را، شفا می دهد و به آرامش می رساند انسان را.

امام صادق علیه السلام فرمودند: اگر کسی روزی 50آیه شریفه نخواند از ما نیست و اهل بیت علیهم السلام نیز با قرآن انس فراوانی داشتند. لذا امام رضا علیه السلام  در ماه 10 جزء می خواندند و در شب 3 جزء قرآن تلاوت می کردند.

در شهدای کربلا افراد زیادی قرا قرآن بودند و انس با تلاوت قرآن داشتند. پیامبر اکرم صل الله علیه و آله زمانی که می خواستند از این دنیا رخت بر بندند دو میراث گرانبها نزد ما باقی گذاشتند: قرآن و عترت. ما موظف هستیم نسبت به این دو یادگار پیامبر صل الله علیه و آله احترام خاص و ویژه ای را داشته باشیم.

قرآن هم خدای متعال به عنوان شافی مطرح کرده است و همین طور، عسل است. خدا چه اراده ای کرده است که این حیوان چیزی را تهیه کند که در آن شفا بوده باشد؟ علتش این است که خدا وحی می کند که به روی گلها برو و این چنین بمک! اینها در قرآن آمده است.

زمین کربلا قطعه ای از عرش الهی است و در برخی روایات آمده است که قطعه ای از بهشت است. چرا شفا دهنده نباشد در حالی که قطعه ای از بهشت است؟ چرا شفا دهنده نباشد در حالی که عزیزترین عزیزان خدا در آن به خاک و خون کشیده شده است؟ معلوم است که این اثر را دارد. کل بهشت ثمره لبخند امام حسین علیه السلام است.

هر چیزی آدابی دارد. نگهداری و استفاده از تربت نیز آداب خاص دارد و برای استفاده از آن جهت شفا، ذکر و آداب و رسوم خاص خود را دارد.

در ادامه این مراسم؛ ذاکر اهل بیت علیه السلام کربلایی محمد حسین پویانفر به مداحی و سینه زنی پرداخت.

کلیک کنید

/ر.م211