حجت الاسلام قرنی: دعا زیارتنامه خدا است!

کد خبر: 22121
مراسم عزاداری شب نهم محرم با سخنرانی حجت الاسلام قرنی در مسجد حضرت مهدی علیه السلام برگزار شد.

وارث: مراسم عزاداری شب نهم محرم با سخنرانی حجت الاسلام قرنی در مسجد حضرت مهدی علیه السلام برگزار شد.

در ادامه متن سخنان حجت الاسلام قرنی را می خوانید:

در زیارات معتبره حرف اصلی زیارت خود امام است نه قبر امام. در زیارت جامعه کبیره فقط یک کلمه اسم قبر درش آمده است و بقیه ترسیم سیمای انسان کامل و ترسیم سیمای امام و مقامات امامت با ابعاد وجودی مختلف است که یک دنیا حرف دارد و هر کدام از این ها ترسیم مقام اهل بیت عصمت و طهارت علیه السلام است و حرف اصلی زیارت اینها است و زیارت قبور هم خوب است ولی حرف اصلی و مرتبه بالاتر این است که در زیارت امام رضا علیه السلام آشنایی و شناخت با خود امام رضا علیه السلام است که این شناخت در انسان بروز و ظهور پیدا می کند.

دایره زیارات محدود به این زیارات نیست پای به پای زیارات بلکه مقدم بر زیارات در فرهنگ دینی ما مسئله دعا مطرح است یعنی وقتی زارت در مفاتیح الجنان را ببینی اول بخش عمده، دعا است بعد هم بخش زیارات یعنی این دو مقوله، دعا و زیارت توامان مطرح می شود. این یک زاویه ای خاصو یک نقطه مشترک دارد بین دعا و زیارت که نکته ای عرشی و بلندی است که من خدمت شما عرض می کنم.

معمولا با شنیدن لفظ زیارت فورا زیارت قبر به ذهن ما می رسد مثلا زیارت قبر امام رضا علیه السلام و یا زیارت قبر حشرت معصومه سلام الله علیها که البته هدف از زیارت تنها زیارت قبور نیست.

در مسئله دعا هم همینطور است. آنچه که در ذهن عموم مردم مطرح می شود عرضه نیاز به پیشگاه خداوند است. یعنی وقتی کسی به ما التماس دعا می گوید می فهمیم که نیازی دارد، وقتی کسی به ما التماس دعا می گوید می فهمیم که نیازی دارد. دعا در فرهنگ ما عرضه نیاز به پیشگاه خداوند است.

بنده هم انکار نمی کنم و نمی گویم که در دعا عرضه نیاز به پیشگاه خدا وجود ندارد ولی می خواهم بگویم حرف اصلی دعا، درخواست و عرضه نیاز به پیشگاه خداوند نیست.

یکبار از استاد حسن زاده آملی پرسیدم که چرا در پایان دعاها از ما خواسته نشده است که حاجات خود را بگوییم و در دعاهای مفاتیح که شیخ عباس قمی گفتند "حالا حاجات خود را بگویید " جزو خود دعا نیست ؟

ایشان پاسخ دادند: نفس ایجاد شدن این سوال در ذهن شما به این خاطر است که شما دعا را قالبی برای عرضه نیاز به پیشگاه خداوند میدانید. چون در ذهنتان به عنوان یک اصل قرار گرفته است و نبود عرضه نیاز بعد دعا برای شما یک کاستی قلمداد می شود. در صورتی که حرف اصلی دعا عرضه نیاز نیست.

آیت الله بهجت(ره) خاطره ای نقل می کنند از شیخ ابراهیم کوفی که ایشان مشرف شدند به محضر امام زمان علیه السلام . می بنند آقا خیلی کسل و ناراحت هستند. از آقا می پرسند چرا مکدر و دلگیر هستید؟ حضرت علیه السلام فرموده بودند: غریبم...خیلی غریبم. پرسید آقا جان آنهمه دعای ندبه، زائران جمکران و... بازهم غریب هستید؟ حضرت علیه السام فرمودند: بله غریبم. پرسید چرا آقا؟ حضرت علیه السلام فرمودند: اینها من رو نمی خواهند، اینها من را می خواهند که مشکل خودشان حل بشود! بعد از نام من فوری مشکلات خودشان را مطرح می کنند. اینها من را پل قرار می دهند برای رسیدن به خواسته خودشان و من را نمی خواهند. کجا سراغ دارید که یک نفر از اینها را سراغ دارید که یک شب تا سحر اشکشان نخشکیده باشد و بگویند دلتنگ امام زمانم هستم؟...

سیدبن طاووس می فرماید: دعا زیارتنامه خدا است.

ما انقدر که مشتاق زیارت خانه خدا هستیم ، مشتاق زیارت خود خدا هستیم؟

دعاها را ببینید، دعا زیارت نامه خدا است. در دعاها اسماء الحسنی خداوند بسیار آمده است حتی بیشتر از قرآن.

کلیک کنید

/ر.م 211