حجت الاسلام کرمی: با بصیرت بودن یعنی اینکه بازی نخورید و آلت دست نشوید +گزارش تصویری

در تمام جغرافیای اسلامی، زمان امیرالمؤمنین علیه السلام زمان فتنه است، اخباری که پیغمبر صلی الله علیه و آله از فتنه های بعد از وفات خودش می گوید در تمام طول حکومت حکّام جائل فقط منحصر به دوره ای می شود که امیرالمؤمنین علیه اسلام بر سرکار است. امیرالمؤمنین علیه السلام خودش اسم شرایط مدیریتش را فتنه گذاشت، چرا؟ تا زمان امیرالمؤمنین علیه السلام جنگ ها با بیرون مرز بود، ما یک دورانی را داریم به نام دوران فتوحات که مربوط می شود به دوران خلیفۀ اول و دوم و برخی از دوران مدیریت خلیفۀ سوم. این دوران فتوحات یعنی دوران نمایش قدرت و دوران تصرف عرضی دولت های اسلامی نسبت به حواشی شبه جزیره. دورانی است که دوران آبادی و ثروت است، زندگی مردم زندگی تقریباً در رفاهی بود، امام علی علیه السلام که آمدند چند اتفاق افتاد، اول اینکه جنگ خارجی به جنگ داخلی تبدیل شد، امام فتوحات را متوقف کردند.

در دوران امیرالمؤمنین علیه السلام یک گروهی بودند به نام قائدین که عجیب و غریب در برابر امام موضع گرفتند، اینها از وجوه صحابه بودند، سردار و با سابقه بودند، عامۀ مردم در تحرکاتشان و جهت گیری های کلی شان به رای اینها نگاه می کردند، آدم های مهمی بودند، اما در زمان امیرالمؤمنین علیه السلام یک مرتبه اینها چاقوها را در غلاف کردند، اینها مردم را تحریک کردند که ما از پیغمبر صل الله علیه و آله شنیده ایم که فتنه ای بعد از پیامبر برپا خواهد شد که هرکس در این فتنه بنشیند از کسی که ایستاده است بهتر است و کسی که بخوابد از کسی که نشسته است جلوتر است.

امام علی علیه السلام می فرماید: اینها نه حق را مخذول کردند و نه باطل را. علت تماشاگر بودن اینها این بود که اینها ترسیدند اگر وارد بازی بشوند یک چیزی را از دست بدهند، اینها فقط از این می ترسیدند که بعد این دعوا کسی که برگ برنده دستش است اگر کسی باشد که ما از او جانب داری نکردیم، این آیندۀ ما را به خطر می اندازد.

کسانی که می گفتند ما نمی توانیم تشخیص بدهیم کسانی بودند که اصحاب معرفت و تشخیص بودند، در اینکه در این نزاع حق کدام طرف است هیچ کدام اینها زمین خالی نداشتند، یعنی اینها به ضرس قاطع در درون خودشان می دانستند که امیرالمؤمنین علیه السلام حق است و معاویه باطل است. اینها کسانی بودند که نطفۀ انقلاب را منعقد کرده بودند و ریشۀ انقلاب بودند، کسانی بودند که از نقطۀ عظیمت و بدو حرکت جرقۀ انقلاب به دست اینها خورد. اینها کسانی بودند که عقبۀ معاویه را میدانند، ابوسفیان را می شناسند، امیرالمؤمنین علیه السلام را هم می شناختند، سوابق، سوابق روشنی است. نسل سوم انقلاب نسلی هستند که اینها را باید این لیدرها تحریک بکنند.

با بصیرت بودن یعنی اینکه بازی نخورید و آلت دست نشوید، امام علی علیه السلام می فرماید: كُنْ فِى الْفِتْنَةِ كَابْنِ اللَّبُونِ لَا ظَهْرٌ فَيُرْكَبَ وَ لَا ضَرْعٌ فَيُحْلَبَ، در فتنه ها چونان شتر دو ساله باش، نه پشتى دارد كه سوارى دهد و نه پستانى تا او را بدوشند.

این آقایانی که در مقابل امیرالمؤمنین علیه السلام سکوت کردند، اینها بزرگترین عاملان تشدید فتنه بودند. کسانی بودند که امیرالمؤمنین علیه السلام را می شناختند، معاویه را هم می شناختند. اگر قرار بود منبر فضیلت امام علی علیه السلام را بروند سی دهه در رابطه با فضایل ایشان حرف می زدند اما منفعت طلبی اینها نگذاشت قفل سکوتشان شکسته بشود.

کسانی که در معاملات سیاسی شان چرتکه در دست می گیرند و دنبال این هستند که در کجا منفعت بیشتری دست ما می آید و حرف زدن و نزدن کدامیک به صرفه تر است، اینها منافق هستند، منافق یعنی کسی که باورش را از دست داده است، آدمی که اعتقادش به قیامت را از دست داد باید حقش را از دنیا بگیرد. فلذا این باعث می شود که جامعه آن صدمات و لطمه های جبران ناپذیر و سنگین را بخورد، و علت اصلی آن هم همین قائدین، یعنی جریان ساکت بودند. جریانی که تشخیص می دادند حق کدام طرف است اما به نفعشان نبود که حرف بزنند.

در ادامه این مراسم؛ ذاکرین اهل بیت علیه السلام حاج سعید حدادیان، کربلایی محمد حسین حدادیان و دیگر ذاکرین اهل بیت علیه السلام به روضه خوانی و سینه زنی پرداختند.

 /م.ق210