حجت الاسلام کرمی: ابتدای دعوا در فتنه، هواپرستی است

در ادامه متن سخنان حجت الاسلام کرمی را می خوانید:

فتنه یعنی ظرفی که انتزاج و اختلال حق و باطل به نحوی است، به کیفیتی است که تشخیص جز برای اهل بصیرت مقدور نیست. دلیل این امر هم روشن است چون هم طرفین دعوا به حسب ظاهر وجاهت دارند و هم اصحاب دعوا متمسک به گذاره ها و منابع دینی اند، ضمن اینکه متعارفین هر دو اصول مشترک دارند و این کار را دشوار می کند ولی آنچه که تشدید می کند و تشخیص را سخت می کند عبارت از استفاده ابزاری اهل باطل از حق است.

نفاق ریشه در حق دارد چون رونمای نفاق حق است و نفوذ بصر یعنی چیزی که همانند لیزر بشکافد و پوسته و ظاهر را کنار کشد که عده ای که این قابلیت را در جامعه دارند اقلیت اند و معلول صحیح زندگی کردن و سلامت سلوک کردن است. اگر انسان تقوا داشت و طهارت داشت و در مبانی و اصول صحیح حرکت کرد به لحاظ روحی و روانی از آن آدم بازیگر که ماهیتش فساد است و ادای مصلحین را در می آورد او یک حالت انزجار دارد که باطناً وقتی می نشیند می فهمد. گاهی اوقات این علم برای عده ای هست، نه اینکه چشم برزخی داشته باشد و باطن را ببیند! شم و هنری دارد که وقتی کنار چنین آدمی نشست می فهمد که وزانی ندارد.

اینکه تشخیص فتنه کار دشواری است دلیلش این است که کسانی که مقابل حق اند آنها هم مدعی حق اند و نقاب حق دارند و آنها هم از حق برای رسیدن به باطل استفاده ابزاری می کنند و مشکل در این است. امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام می فرمایند: ابتدای دعوا در فتنه، هواپرستی است یعنی عده ای هستند که می خواهند بر مجتهدات نفسانی و با اعمال حیوانی جلو آیند و علی القاعده اگر بخواهند خود را نشان دهند بازار و مشتری ندارند و باید چیزی را ارائه کنند که به واسطه آن وجاهت و جایگاه و طرفداری داشته باشند و زمانی که جامعه جامعه معنوی است و ارزشی مردم به مکتبی معتقدند و دلبستگی های مردم دلبستگی های روحانی و معنوی است باید بگویند که ما مکتبی هستیم و این هم محقق نمی شود.

طلحه و زبیر که با امیرالمؤمنین علیه السلام دعوا داشتند بارها تاریخش و جنگ جمل را که جنگ داخلی با رفقای حضرت بود دعوا بر سر پول بود که مطالبه ای از حضرت کردند و حضرت دست رد به آنها زد و آنها به لحاظ روانی در مضیغه قرار گرفته بودند و تصمیم گرفتند تا با امیرالمؤمنین علیه‌السلام بجنگند.

در فتنه همیشه کد انحرافی داریم و این یعنی موضوع دعوا مبهم است، طرف مقصودی را در نظر دارد که شئوناتش اقتضا نمی کند و شرایط نمی گذارد.

گاهی انگیزه های دعوایی نوعاً انحرافی است که ما چیزی را می گوییم که مساله و مشکلمان با شما این است ولی در واقع مشکل مساله ای دیگر است. نزاع با امیرالمؤمنین علیه‌السلام بر سر پول و مدیریت و جاه طلبی بود بر سر مدیریت بصره و کوفه بود و بهانه ای بود که موضوع آن را تبدیل کردند به چیزی که وجاهتی برای پیگیری دعوا نداشتند چون دست خود را به عنوان متهم ردیف اول به موضوع دعوا که می خواستند پیگیری کنند و به عنوان خواهان وارد معرکه شوند دستشان آلوده ترین دستی بود که نمایان بود در قتل عثمان که موضوع دعوا را عوض کردند که نزاع بود ولی انگیزه ها پوشیده شده بود.

در ادامه این مراسم؛ ذاکرین اهل بیت علیه السلام حاج سعید حدادیان و کربلایی محمد حسین حدادیان به روضه خوانی و سینه زنی پرداختند.

بخش اول - کلیک کنید

بخش دوم - کلیک کنید